Διδακτική ήττα και ο Νόμος του Merphy

Οι ήττες είναι πολύ πιο διδακτικές από τις νίκες. Δεν αποτελεί δική μου αυθαίρετη εκτίμηση, αλλά πεποίθηση των μεγαλύτερων προπονητών στον κόσμο, σε όποιο άθλημα και αν δραστηριοποιούνται. Η Μπάρσα χθες έχασε τον πρώτο διεκδικούμενο τίτλο της χρονιάς και τον έχασε δίκαια.

Ο νόμος του Μέρφι που λέει ότι αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει, μπορεί να ακούγεται σαν φθηνή και αβάσιμη δικαιολογία, αλλά προσωπικά τον έχω δει να εφαρμόζεται πολλές φορές. Ο Ντάνι έμεινε εκτός αγώνα με ενοχλήσεις, δευτερόλεπτα πριν την έναρξη και η τρικυμία ολοκληρώθηκε με την αποβολή του Αντριάνο. Η Μαδρίτη ξεκίνησε τον αγώνα αποφασισμένη. Βοήθησε σε αυτό και το πολύ κακό της ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, καθώς τέτοιες καταστάσεις συσπειρώνουν τις μεγάλες ομάδες και οι μπλάνκος είναι μεγάλη ομάδα.

Η Μπάρσα πλήρωσε την (από πέρυσι) κακή της συνήθεια να ξεκινάει νωθρά στους αγώνες της και το πλήρωσε ακριβά, με δύο σχεδόν ίδια γκολ και μία αποβολή μέχρι το μισάωρο του αγώνα. Η εικόνα της στο διάστημα αυτό, θύμιζε μια ομάδα που επισκεπτόταν για 1^η φορά το Μπερναμπέου και όχι την αρμάδα που τα τελευταία χρόνια είχε δημιουργήσει μια εκπληκτική παράδοση στην έδρα της παραδοσιακής της αντιπάλου. Το 1^ο ημίχρονο έκλεισε με 2-1, μόνο χάρη στις επεμβάσεις του Βαλντές. Όλες οι γραμμές ήταν ασύνδετες, ο Τσάβι εμφανίστηκε στον τηλεοπτικό δέκτη μόνο στην φάση του κερδισμένου φάουλ από το οποίο προήλθε το (πανέμορφο) γκολ του Μέσι και το σφύριγμα της λήξης του 1^ου μέρους μάλλον θα ακούστηκε σαν γλυκιά μελωδία στα αυτιά των παικτών και του Τίτο, που περίμεναν την ανάπαυλα για να ανασυνταχθούν, όπως και έγινε.

Στο 2^ο ημίχρονο η Μπάρσα παρουσιάστηκε μεταμορφωμένη και παρά το γεγονός ότι έπαιζε με παίκτη λιγότερο, κράτησε την κατοχή της μπάλας και δημιούργησε αξιολογότατες ευκαιρίες για να ισοφαρίσει μέχρι και λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη του τελικού. Λένε ότι συνήθως η τελευταία εικόνα είναι αυτή που μένει και αυτό προέκυψε και από τις δηλώσεις παικτών και προπονητή, οι οποίοι ορθά στάθηκαν στο γεγονός ότι η ομάδα δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και έμεινε στην διεκδίκηση του τίτλου μέχρι τέλους, ωστόσο αυτή η διαπίστωση δεν πρέπει να υπερεκτιμηθεί, ούτε να καθησυχάζει κανέναν.

Στην αφετηρία της νέας περιόδου, υπάρχει ο χρόνος για να διορθωθούν λάθη που αφορούν είτε στην τακτική (χθες η άμυνα των Καταλανών στο 1^ο μέρος θύμιζε διάταξη σε Playstation και δεν το λέω με την καλή έννοια) είτε στο επίπεδο της αυτοσυγκέντρωσης που οφείλει να παρουσιάζει από την αρχή των αγώνων η ομάδα. Άλλος λόγος ανησυχίας δεν υπάρχει, αφού εκτιμώ ότι και το υλικό είναι ανώτερο από το αντίστοιχο των Μαδριλένων. Αναλυτικά, αναφέρθηκα εξάλλου μόλις προχθές.

Ο Μοντόγια για παράδειγμα, που λογίζεται (αυτή την στιγμή) στην Μπάρσα ως 3^η επιλογή για το δεξί άκρο της άμυνας, δεν υστερεί σε τίποτα από τον βασικό δεξιό μπακ της Μαδρίτης, δηλαδή τον Αλβάρο Αρμπελόα για να μην πω ότι είναι πολύ καλύτερος. Και αν κάποιοι σκεφθούν αρνητικά για τον Βαλντές, θα προέτρεπα αντί να μείνουμε στο λάθος που έκανε στον 1^ο αγώνα, να σκεφτούμε πόσα γκολ αποσόβησε χθες με τις επεμβάσεις του ειδικά στο 1^ο μέρος. Τερματοφύλακας με τα δικά του χαρακτηριστικά, τόσο ταιριαστά με τον τρόπο που αγωνίζεται αυτή η ομάδα, δεν υπάρχει πουθενά. Κανένας Τσεχ και κανένας Κασίγιας αυτού του κόσμου, δεν έχει ούτε την ταχύτητα στην έξοδο, ούτε το εξαιρετικό passing game που έχει ο Βίκτωρ, ο οποίος έχει υπερασπιστεί εξαιρετικά την καταλανική εστία μεταξύ άλλων και σε τρεις (νικηφόρους) τελικούς CHL. Δυστυχώς η αξία του θα αναγνωριστεί σε βάθος χρόνου, όταν θα έχει πια σταματήσει το ποδόσφαιρο. Άλλωστε πριν λίγα χρόνια, ο Πουγιόλ και ο Τσάβι δεν τύγχαναν καλύτερης αντιμετώπισης. Ας είναι..

Συμπερασματικά, δουλεύουμε στα αρνητικά και προσδοκούμε στα καλύτερα καθώς η χρονιά μόλις ξεκίνησε. Τεράστια στιγμή  χθες ο τρόπος που αντιμετώπισαν την ήττα, τόσο οι παίκτες που έμειναν στο γήπεδο για την απονομή παρά τις αποδοκιμασίες του Μαδριλένικου κοινού (θυμηθείτε ότι πέρυσι οι συνάδερφοι τους, της Μαδρίτης είχαν τρέξει στα αποδυτήρια) όσο και η στάση του προπονητή, που συνεχάρει τον αντίπαλο, την ώρα που ο νικητής χθες Μουρίνιο, αποφάσισε να στείλει ξανά στην συνέντευξη τύπου τον βοηθό του. Όσοι έχουν μάτια, βλέπουν.