Μπήκε η χρυσόσκονη

 

Στο χθεσινό μου άρθρο για τον τελικό του Champions League γυναικών, επέλεξα ως τίτλο το «Αυτόν τον τελικό θέλεις να τον δεις». Σχεδόν ένα 24ωρο από τη διεξαγωγή του, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν κορόιδεψα κανέναν με τη χθεσινή μου προτροπή. 

Αυτόν τον τελικό, θέλεις να τον δεις

 

Από το καλοκαίρι του 2015 το τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών της Barcelona έγινε αμιγώς επαγγελματικό. Μέχρι εκείνη τη χρονιά οι ομάδες από τη Γερμανία κυριαρχούσαν στον ευρωπαϊκό χώρο. Στο Champions League γυναικών (από το 2009 με την ονομασία που το γνωρίζουμε σήμερα) οι νικήτριες προέρχονταν σχεδόν (με την εξαίρεση της Arsenal) από δύο μόνο χώρες. Τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η Lyon το είχε κερδίσει μέχρι το 2015, δύο φορές.

Η Alexia είναι η Barça

 

Αυτή η φορά, δεν ήταν σαν τις προηγούμενες. Η τελευταία ανανέωση της Alexia με την Barça πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτέμβρη του 2011 (θυμηθείτε εδώ τι έγραφα τότε), στο ξεκίνημα δηλαδή του τελευταίου (τότε) έτους του συμβολαίου της με τους blaugrana. Δεν υπήρξε φημολογία, δεν πρόλαβε ο κόσμος να νιώσει αγωνία για το αν η δις καλύτερη παίκτρια του κόσμου θα παρέμενε ή όχι στον σύλλογο της καρδιάς της. 

Η παγκόσμια Alexia

 

Η φανέλα με το νούμερο 11 στη Barcelona είναι πλέον συνυφασμένη με τις 2 χρυσές μπάλες, τα αμέτρητα γκολ, τους τίτλους και την προσωπικότητα της αρχηγού της Barca Femeni. Για την Alexia Putellas όμως, την κάτοχο της συγκεκριμένης φανέλας, αυτό που έχει περισσότερη αξία είναι το «11 γυναίκες μέσα στο γήπεδο, αμέτρητες έξω από αυτό».

Όταν μιλάει η αρχηγός

 

Καλησπέρα σε όλες και όλους. Λοιπόν, κατακτήσαμε το 9ο πρωτάθλημα Ισπανίας της ιστορίας μας, το 5ο συνεχόμενο. Και θα σας πω με λίγα λόγια, πως το κόστος για να το κερδίσουμε, ήταν υψηλό. 

Ένα από τα κυριότερα στοιχεία αυτής της ομάδας, είναι πως δεν χαρίζει απολύτως τίποτα. Δεν θεωρούμε δεδομένο τίποτα, καμία νίκη, μέχρι να λήξει ο κάθε αγώνας. 

Πιστεύω πως αυτό ακριβώς το στοιχείο, έχει σηματοδοτήσει τον νικηφόρο κύκλο των επιτυχιών μας. Και μπορώ να σας πω ότι αυτή η πορεία θα κρατήσει για αρκετά χρόνια ακόμη. 

Το κάνουμε κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση, αλλά δεν το κάνουμε μόνες μας. 

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις μας, όλο τον σύλλογο, που κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. 

Το διοικητικό συμβούλιο, τον Xavi Puig (αντιπρόεδρος τμήματος γυναικών) τον πρόεδρο (Laporta), εσάς φυσικά (τους φιλάθλους) και θέλω να κάνω ειδική μνεία στο τεχνικό μας επιτελείο με επικεφαλής τον Jona (Giraldez) που είναι προπονητής μας την τελευταία τριετία και μας χάρισε αυτόν τον νικητήριο κύκλο που βιώνουμε. 

Αλλά ξέρετε, ξέρετε ότι έχουμε ακόμη δύο…Ακόμη δύο τελικούς. Και όπως σας είπα στην αρχή, πάμε να παλέψουμε για όλα, θα δώσουμε τα πάντα. 

Σας περιμένουμε στη Σαραγόσα (τελικός κυπέλλου Ισπανίας), σας περιμένουμε στο Μπιλμπάο (τελικός Champions League) θα παλέψουμε να πάρουμε και τους 4 τίτλους για να γράψουμε ιστορία. 

Visca Barça, Visca Catalunya. 

Alexia Putellas 

Capitana del Futbol Club Barcelona

Η κανονικοποίηση του αφύσικου

 

Ένας ακόμη τελικός Champions League. Ο τέταρτος διαδοχικός, ο πέμπτος την τελευταία εξαετία. Μία ακόμη υπέρβαση από την ομάδα των θαυμάτων που τείνει να μετατρέψει το δύσκολο σε αναμενόμενο, κακομαθαίνοντας τον κόσμο της Barcelona. Υπέρβαση. Ναι. Δεν είναι εύκολο να ανατρέπεις το 1-0 του πρώτου αγώνα, κερδίζοντας μέσα στο κατάμεστο Stamford Bridge την πρωταθλήτρια Αγγλίας Chelsea με 2-0.

Η ομάδα αυτή έχει χαρακτήρα, έχει στεγανά, έχει αντισώματα που προκύπτουν σχεδόν όποτε έχει απαιτηθεί την τελευταία πενταετία. Ακόμη και όταν οι κλυδωνισμοί προκύπτουν από εσωτερικές εσφαλμένες εκτιμήσεις σε σχέση με την τακτική προσέγγιση (όπως έγινε στον αγώνα του Montjuic). Ας χαρούμε αυτή την επιτυχία όπως της αξίζει. Και μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, τα λέμε ξανά, αναλυτικά.

Ζήτημα επίγευσης

 

Η γευστική εντύπωση, ευρέως γνωστή και ως επίγευση, ορίζεται από αναδρομικές απτικές και οσφρητικές αισθήσεις στον ουρανίσκο που προκαλούνται από συνδυασμό γεύσεων. Όσο ποιοτικά κι αν είναι τα συστατικά του ροφήματος ή της τροφής, αρκεί μία μικρή λεπτομέρεια, ένα λάθος συστατικό, μία εσφαλμένη εκτίμηση, για να χαλάσει τη συνολική εμπειρία και να την κάνει δυσάρεστη ή τουλάχιστον λιγότερο ευχάριστη από όσο συνολικά θα μπορούσε να είναι. 

Βάλτε ένα τέλος

 «Νιώθω πολύ καλά. Ο τραυματισμός μου έχει περάσει, αλλά μου τον θυμίζετε συχνά. Δουλεύω πλέον όπως όλες οι συμπαίκτριες μου. Είμαστε στα ημιτελικά του Champions League. Είναι επίτευξη στόχου, γιατί όταν το κάνεις για έκτη συνεχόμενη φορά καταδεικνύεται ο τρόπος που διαχειρίζεται αυτή η ομάδα τις απαιτήσεις και ο βαθμός της αφοσίωσης της.»

Δήλωση συνέπειας

 

Δήλωση συνέπειας και επιτυχία η 6η σερί σεζόν στις 4 του θεσμού. Απέναντι σε μία Chelsea που ελάχιστη σχέση θα έχει με την περσινή και αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό (ούτε απαραίτητα κακό). Θα εξηγήσω αναλυτικά και αρθρογραφικά προσεχώς. Επιμένω στην έλλειψη effectiveness (τα θετικά τα ξέρουμε και είναι πολλά). 

ΥΓ Αυτή η Alexia κάνει διαφορά. Και την «βλέπω» για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι του 2022 και τον σοβαρό τραυματισμό της. Ελπίζω να παραμείνει υγιής και να τελείωσαν και οι αγωνιστικοί πειραματισμοί σε σχέση με το που πρέπει να παίζει. Για το καλό της Barça.

Νίκη με πολλαπλές αναγνώσεις

 

H Barça femeni έκανε χθες αυτό που ο περισσότερος κόσμος περίμενε. Κέρδισε στη Νορβηγία με 2-1 την Brann στον πρώτο προημιτελικό του Champions League. 

Μήνας ορόσημο για τη Barça femeni

 

Μήνας - ορόσημο της σεζόν με 8 αγώνες σε 24 ημέρες (μεταξύ των οποίων οι προημιτελικοί του Champions League) για τη Barça Femeni. Η διαχείριση της επιβάρυνσης πρώτο ζητούμενο για τον Giraldez. Περιμένοντας την επιστροφή παικτριών που μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο μέχρι τα τέλη του Μάη, το τελευταίο που θα ήθελε ο προπονητής των πρωταθλητριών Ισπανίας και Ευρώπης, θα ήταν έξτρα προβλήματα.

07 Μαρτίου ✈️ με Athletic Bilbao (CdR 0-3)

10 Μαρτίου ✈️ με Real Sociedad (Liga F)

14 Μαρτίου 🏟️ με Athletic Bilbao (CdR)

17 Μαρτίου 🏟️ με UDG Tenerife (Liga F)

20 Μαρτίου ✈️ με SK Brann (UWCL)

24 Μαρτίου ✈️ με Real Madrid (Liga F)

28 Μαρτίου 🏟️ με SK Brann (UWCL)

31 Μαρτίου ✈️ με Levante (Liga F)

Dragoni is the name

 

Η Alexia χθες έκλεισε τα 30. Και έχει να δώσει ακόμη πολλά στο ποδόσφαιρο. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την εξέλιξη της, πολύ πριν τις χρυσές μπάλες, όταν έβλεπες πως όλο το potential ήταν εκεί, αλλά χρειαζόταν και τις κατάλληλες συνθήκες για να ανθίσει και να εξελιχθεί σε αυτό που θαυμάζουμε τώρα. 

Χθες επίσης, μου επιβεβαιώθηκε μια αίσθηση που είχα εδώ και καιρό, για μία κοπέλα που είναι στη Barça και μου θυμίζει σε τόσα πολλά την Ale… Από τον τρόπο που κινείται στο γήπεδο μέχρι και τις μικρές λεπτομέρειες. 

Η Giulia Dragoni λοιπόν, είναι η διάδοχος… 

Όταν έρθει εκείνη η ώρα φυσικά (εύχομαι να αργήσει). Πρώτοι, εδώ.

Συγκρατημένη οργή

Friendly reminder πως η 2x Ballon d’ Or capitana της Barça είναι αυτή τη στιγμή free agent, με τις μισές top ομάδες της Ευρώπης (και όχι μόνο) να της έχουν καταθέσει πρόταση, και την ίδια να έχει παγώσει τα πάντα, θέλοντας να δει τις προθέσεις του συλλόγου για το τμήμα, την ώρα που οι blaugrana της δίνουν (τελικά) ένα take it or leave it συμβόλαιο. Mία συμφωνία που αν επικυρωθεί, θα υπάρχει μόνο μία πλευρά που θα έχει δουλέψει γι’ αυτό. Και αυτή δεν είναι η πλευρά της Barça. Σημείο καμπής στην προσωπική μου αλληλεπίδραση με το αγαπημένο μου FC Barcelona η κατάληξη αυτής της ιστορίας.

Το δομικό σύμβολο

 

Υπάρχουν αποχωρήσεις που χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη εποχή. Μία τέτοια είναι το σημερινό αντίο της Sandra Paños.

Στη φωτογραφία (που ανέβασε η ίδια) με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της, αναγνωρίζεται εύκολα η καλύτερη τερματοφύλακας στην ιστορία της Barça, που ήταν κάτω από τα δοκάρια της σε 2 νικηφόρους τελικούς CL.

No harm done

 

Asisat Oshoala.

162 συμμετοχές και 117 γκολ από τον Γενάρη του 2019 με τη Barça. Αριθμοί εντυπωσιακοί, για μία ωραία περσόνα, μία παίκτρια χωρίς κανένα στοιχείο βεντετισμού, κορυφαία Αφρικανή ποδοσφαιρίστρια για συνεχόμενες χρονιές, ένα φορ περιοχής με θαυμαστή σωματοδομή και ακόμη σε σούπερ ηλικία.

Μία παίκτρια όμως που στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν το σημείο αναφοράς αυτής της ομάδας, δεν υπήρξε starter σε όλο αυτό το διάστημα και σε όλα τα μεγάλα ραντεβού απλά she didn’t deliver.

Αν δεις τους αριθμούς, η Barça χάνει μία επιθετικό που έχει το γκολ στο τσεπάκι της. Αν δεις την μεγάλη εικόνα όμως, δεν χάνει τίποτα σε ουσία.

Θα λείψει η ωραία αύρα της, θα θυμόμαστε ορισμένα σπουδαία γκολ, κανένα όμως σε κάποιον αγώνα που να έκρινε κάτι. Και υπήρχαν πολλοί στο διάστημα της παρουσίας της στη Βαρκελώνη.

Πολλά «ευχαριστώ» λοιπόν στη μεγάλη Asi, αλλά no harm done.

Ένα μεγάλο γιατί

Μέσα στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το FC Barcelona, υπάρχει ένα τμήμα που καταφέρνει να παρουσιάζει κάθε χρόνο θετικό ισοζύγιο εσόδων-εξόδων και δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του συλλόγου: Το τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών.

Επικεφαλής του, (κάτω από τον Xavier Puig) και υπεύθυνος για όλες τις επιτυχίες του, από τα χρόνια που το τμήμα δεν ήταν καν επαγγελματικό, μέχρι και σήμερα που κάνει sold out στο Camp Nou, ήταν μέχρι και πριν λίγες ημέρες ο Markel Zubizarreta.

To Montjuic και ένα ωραίο Σαββατόβραδο

18 χρόνια έχουν περάσει, από την πρώτη φορά που επισκέφθηκα το Ολυμπιακό Στάδιο της Βαρκελώνης, το Estadi Olímpic Lluís Companys. Φαίνεται εξάλλου και από το...μαλλί της σχετικής φωτογραφίας. Χτισμένο στον πανέμορφο λόφο Montjuic, ήταν τότε έδρα της Espanyol, κάτι που μετά βίας μπορούσες να αντιληφθείς προσεγγίζοντας το γήπεδο. Μία μόνο μικρή μπουτίκ, σε μέγεθος περιπτέρου, μαρτυρούσε την παρουσία των pericos.

Εκεί όπου οι καθρέφτες αυταρέσκειας σπανίζουν

 

Σήμερα, οι ποδοσφαιρίστριες της Liga F (Α Εθνική) στην Ισπανία πέτυχαν μια μεγάλη νίκη, καθώς μετά την απεργία τους κατάφεραν να εξασφαλίσουν αύξηση ελαχίστων αποδοχών για όλες τις αθλήτριες, από τα 16000€ στα 21000€ ετησίως, η οποία μάλιστα θα είναι κλιμακωτή για την επόμενη τριετία.

Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά

 

20/08/2023. Τελικός mundial γυναικών. Η Ισπανία θριαμβεύει και οι παίκτριες φεύγουν για τις δικαιούμενες διακοπές.

Μεταξύ αυτών και οι εννιά διεθνείς της Barça, που δεν ακολουθούν την αποστολή της ομάδας που αναχωρεί για Μεξικό στις 26/08, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της.

Στις 27/08 όμως, μία από τις εννιά φτάνει μόνη στο Μεξικό.. Είναι η Alexia Putellas. Και είναι οι λεπτομέρειες, που κάνουν τη διαφορά.

Ένα σκαλί επάνω

 

Υπάρχουν αρκετά να πούμε ακόμη για τη φετινή προσπάθεια, αλλά κοιτώντας την επόμενη ημέρα της Barça, 2 συγκεκριμένες θέσεις απαιτούν ενίσχυσης. Με 2 συγκεκριμένα πρόσωπα θα έλεγα. Το ένα, φαίνεται πως είναι κοντά στην μεγάλη επιστροφή. Αν συμβεί, θα πρόκειται για τεράστια κίνηση.