Ο Rosell είναι ακατάλληλος

Ο λαός λέει ότι οι συμφορές μπαίνουν στο σπίτι μας, από την πόρτα που αφήνουμε εμείς ανοιχτή. Δεν βρίσκω τίποτα πιο ταιριαστό να παραθέσω, για όλο αυτό το θλιβερό γαϊτανάκι- ξεκατίνιασμα, που ζήσαμε τις τελευταίες εβδομάδες στην Barcelona.

Κράτα το πρόσωπο σου απέναντι στον ήλιο

Κράτα το πρόσωπο σου απέναντι στον ήλιο και ποτέ δεν θα δεις τις σκιές… έλεγε η Έλεν Κέλερ, ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που πήρε πτυχίο καλών τεχνών, όντας τυφλή και κωφή. Και είχε απόλυτο δίκιο. Στην Βαρκελώνη όμως και συγκεκριμένα στην Μπάρσα, το απόφθεγμα αυτό της Κέλερ η οποία γεννήθηκε πριν καν ιδρυθεί ο σύλλογος, βρήκε ελάχιστες φορές εφαρμογή.

Αν είσαι το αμόνι, κάνε υπομονή. Αν είσαι το σφυρί όμως;

Όπου «αμόνι» φανταστείτε τον κόσμο, τους φιλάθλους της Barca. Όπου «σφυρί» την διοίκηση του συλλόγου. Έγραφα πρόσφατα σε αυτήν εδώ την γωνιά, ότι απαιτείται να κάνουμε υπομονή για να δούμε την εξέλιξη που θα έχει αυτό το πολύ σημαντικό για την Barca, καλοκαίρι. Φυσικά όταν λέμε όλοι, δεν εννοούμε όλοι! Εξαιρούνται οι άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους τις τύχες της ομάδας. Και είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες εβδομάδες, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της μεταγραφής του Neymar, όλα μοιάζουν να έχουν παγώσει στην Βαρκελώνη.

Τώρα μας φταίει ο Cruyff

Το μελάνι από το χθεσινό μου άρθρο στο οποίο υπερθεμάτιζα υπέρ της υπομονής και των χαμηλών τόνων, δεν στέγνωσε καλά καλά και λίγες ώρες αργότερα ο Johan Cruyff με μια του πρόταση, απασφάλισε μια πυρηνική κεφαλή που κανείς δεν διανοήθηκε καν να αγγίξει την τελευταία δεκαετία: «Αν ήμουν στην θέση των διοικούντων, εφόσον αποκτήθηκε ο Neymar, θα σκεφτόμουν σοβαρά να βάλω πωλητήριο στον Messi!» είπε ο Ιπτάμενος Ολλανδός, προκαλώντας μετασεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Ή μήπως στον δικό μας μικρόκοσμο της γκρίνιας και της εσωτερικής φθοράς λέω εγώ;

Το ποδόσφαιρο είναι οι γειτονιές

Το 2014 το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου θα διεξαχθεί στην Βραζιλία. Μια χώρα με πολλά προβλήματα που κουκουλώνονται από την ανέγερση νέων εντυπωσιακών γηπέδων, υποσχέσεις για χιλιάδες θέσεις εργασίες και την κοινή πεποίθηση ότι θα πρόκειται για μια ανεπανάληπτη γιορτή για το ποδόσφαιρο.

Τι θα θυμόμαστε από τη φετινή La Liga

Εξαιρετικό θέαμα και σπουδαίοι παίκτες. Δάκρυα χαράς και δάκρυα λύπης. Πολλοί αποχαιρετισμοί: Άλλοι απρόσμενοι, κάποιοι πικραμένοι και ορισμένοι αναμενόμενοι. Αγωνία μέχρι την τελευταία αγωνιστική ημέρα, νέα ρεκόρ και παλιά σύμβολα που περνούν πλέον στην λήθη του χρόνου. Απόδοση τιμών στον πρώτο: Το εκπληκτικό πασίγιο που φέτος έγινε προς τιμήν της Μπάρσα, αλλά παραμένει εκπληκτικό σε κάθε περίπτωση, αναβλύζοντας όλη την ευγενή άμιλλα του κόσμου. Το ισπανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (πιο γνωστό και ως La Liga ή Primera Division ή όπως επιτάσσει η εποχή των χορηγών: Liga BBVA) θα είναι πάντα εκεί για να  αναδεικνύει νέους ήρωες και να μας γεμίζει με συγκινήσεις. Παρακάτω ακολουθούν μερικές θύμησες, όχι απαραίτητα αγωνιστικές και όχι μόνο από το πρωτάθλημα, από μια αξέχαστη χρονιά.

Neymar Το νέο όπλο

Ο Pep Guardiola μαζί με τον Tito Vilanova, παρακολουθούσαν εδώ και τρία χρόνια, δύο βραζιλιάνους ταλαντούχους πιτσιρικάδες. Πίστευαν ότι τουλάχιστον ο ένας από τους δύο, θα μπορούσε να αποτελέσει μελλοντικά μια σπουδαία προσθήκη για την Μπάρσα. Ο ένας άκουγε στο όνομα Lucas Moura. Ο άλλος παρουσιάζεται αύριο στο Camp Nou και το όνομα του είναι Neymar. 

Το αντίο του Valdes

Την φοβόμουν την σημερινή συνέντευξη του Victor Valdes. Η πληροφόρηση μας αργά χθες το βράδυ, έλεγε ότι δεν θα επρόκειτο για μια κανονική συνέντευξη Τύπου αλλά για την ανάγνωση από την πλευρά του παίκτη, μίας κονσερβοποιημένης δήλωσης. Κάτι τέτοιο θα ήταν άκρως απογοητευτικό. Ευτυχώς λοιπόν οι πληροφορίες δεν επαληθεύτηκαν. Ο doble V εμφανίστηκε ενώπιον των δημοσιογράφων και το μόνο που τον συνόδευε στην αίθουσα Ricard Maxenchs, ήταν οι συνοδοιπόροι του-αρχηγοί της Μπάρσα. Ο Puyol, ο Xavi και ο Iniesta.

Συγνώμη Abi για δεύτερη φορά

Δεν έχω απολύτως καμία πρόθεση να κάνω φτηνή σπέκουλα, εκμεταλλευόμενος μια από τις πιο δύσκολες – συναισθηματικές στιγμές που έχει ζήσει αυτός ο σύλλογος. Δεν πρόκειται όμως σε καμία περίπτωση να πνίξω όλα αυτά, που αυστηρώς προσωπικά μιλώντας, ένιωσα χθες, βλέποντας τον Eric Abdal να ανακοινώνει την αποχώρηση του από την Barca. Εάν το έπραττα, τότε δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές.

Πάμε για φιάσκο με τον Thiago

Πρόσφατα έγραψα για τον ρόλο και την παρουσία του Τιάγκο, στην Μπάρσα του παρόντος και του μέλλοντος. Σήμερα λοιπόν πληροφορηθήκαμε από τα καταλανικά ΜΜΕ, ότι η ρήτρα αποδέσμευσης του ταλαντούχου βραζιλιάνου, αυτή τη στιγμή δεν ανέρχεται στα 90 εκ.ευρώ όπως ορίζεται από το συμβόλαιο του, αλλά κυμαίνεται μεταξύ 18-20 εκ. ευρώ!

Το Mundial Της Ντροπής

Η 1^η Ιουνίου 1978 ήταν η εναρκτήρια ημέρα του Mundial που διεξαγόταν στην Αργεντινή η οποία βρισκόταν υπό την αιμοσταγή δικτατορία του Jorge Videla. Ο πρόεδρος της FIFA Joao Havelange που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Videla, έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος να αλλάξει ο τόπος διεξαγωγής, ως ελάχιστη ένδειξη διαμαρτυρίας για όσα δραματικά συνέβαιναν τότε στην πατρίδα του Maradona και του Messi. 

Ο Thiago δικαιούται την δική του ευκαιρία

Για τον Τιάγκο, το ποδόσφαιρο ήταν πάντα μέρος της ζωής του, η ζωή του η ίδια. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια, στην οποία ο αθλητισμός κατείχε περίοπτη θέση. Ο μπαμπάς Μαζίνιο, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής με την εθνική Βραζιλίας. Η μαμά Βαλέρια, επίσης βραζιλιάνα, πρώην σπουδαία βολεϊμπολίστρια. Ο ίδιος γεννήθηκε στην Ιταλία, μεγάλωσε στην Γαλικία, μετά ταξίδεψε στην πατρίδα των γονιών του και τελικά επέστρεψε στην Ισπανία, για να κυνηγήσει το όνειρο του στην Βαρκελώνη.

O Pique είναι απαραίτητος

Η αναγκαιότητα για την εξέλιξη της αγωνιστικής ταυτότητας του ποδοσφαιρικού τμήματος στο FC Barcelona, δεν είναι κάτι νέο, αλλά αποτελεί κομμάτι της ίδιας του, της κληρονομιάς. Ο ίδιος ο σύλλογος αρέσκεται να θέτει από μόνος του, ολοένα και μεγαλύτερες προκλήσεις, σε σχέση με τον δείκτη της ποιότητας του ποδοσφαίρου που παράγει.

Κλαίγαμε για τον Ronaldinho

Συνέντευξη στην εκπομπή του Sky Sports, Revista de la Liga, παραχώρησε πριν από λίγες ώρες ο Joan Laporta. Ομολογώ ότι όταν χθες διάβασα την αναγγελία της συνέντευξης πάγωσα, καθώς θεώρησα ότι θα άνοιγε άλλος ένας κύκλος αντιπαράθεσης με το νυν διοικητικό σχήμα του συλλόγου.

Μεγάλες αξίες και σκληρές αλήθειες

Το σχεδόν αναπόφευκτο (μετά το 4-0 του Μονάχου) συνέβη. Η Barca δεν θα βρίσκεται στον τελικό του Champions League.  Το απευκταίο σενάριο που προέβλεπε παρέλαση της Bayern στην Βαρκελώνη, δεν απετράπη. Ο θαυματοποιός Messi απουσίαζε, όπως και οι Busquets, Alba, Puyol και Mascherano. Το ίδιο και το προπονητικό επιτελείο. Ο καλύτερος blaugrana χθες, έβαλε αυτογκόλ. Τι παραπάνω μπορεί λοιπόν να περιμένει κανείς, σε μια τέτοια βραδιά; Τι παραπάνω μπορούσε να προσδοκά κάποιος, μετά από μια τέτοια χρονιά;