Ημέρα ντροπής

Η πιο ντροπιαστική ημέρα της σύγχρονης (και όχι μόνο) ιστορίας της Barcelona, έμελε να ξημερώσει την 1^η Οκτώβρη του 2017. Την ημέρα που οι Καταλανοί επέλεξαν να αποφασίσουν για το μέλλον τους μέσω δημοψηφίσματος, η Barcelona ήταν προγραμματισμένο να παίξει στο Camp Nou με την Las Palmas για την 7^η αγωνιστική του πρωταθλήματος.

Ο χορός του Χειμώνα

Το καλοκαίρι του 2017 δεν θα το ξεχάσουν γρήγορα οι οπαδοί της Barcelona. Τα καμώματα του Neymar που κράτησαν σε ομηρία όλο τον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας μέχρι τελικά να ανακοινώσει ο ίδιος μέσω… Instagram στις αρχές Αυγούστου ότι αποχωρεί για το Παρίσι, έπληξαν βαριά το κύρος και την αξιοπιστία του συλλόγου, με τεράστια ευθύνη της διοίκησης Bartomeu που άφησε το club να γίνει έρμαιο των διαθέσεων ενός ποδοσφαιριστή.

Neymar Σύμβολο μιας άλλης εποχής

Η μεταγραφή του Neymar στην PSG από την Barcelona, έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του ποδοσφαιρικού κόσμου και όχι άδικα. Το ποσό με το οποίο εξαγοράστηκε η ελευθέρας του ποδοσφαιριστή, προκαλεί πραγματικά ίλιγγο. 222.000.000€. Σχεδόν ντρέπεσαι να το γράψεις. Η μετακίνηση του Βραζιλιάνου αποτελεί πλέον την κορύφωση (;) μιας τελείως διαφορετικής εποχής για το ποδόσφαιρο. Μιας εποχής που ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν ξεκίνησε τώρα, απλά μέσω της περίπτωσης του Neymar, βρήκε το σύμβολο της.

Αντίο Neymar

Με λιγότερο από έναν μήνα να έχει απομείνει έως την έναρξη της νέας αγωνιστικής περιόδου και χωρίς να έχει υλοποιηθεί ακόμη ο μεταγραφικός της σχεδιασμός, η Barcelona βρίσκεται αίφνης αντιμέτωπη με ένα πολύ σημαντικό αγωνιστικό ζήτημα. Τόσο σημαντικό, που δεν αποκλείεται να ανατρέψει την όποια στρατηγική είχε σχεδιάσει το τεχνικό επιτελείο, σε σχέση με πιθανολογούμενες αφίξεις αλλά και αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών. Ο Neymar, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να φύγει από τη Βαρκελώνη, 4 χρόνια μετά την άφιξη του από τη Santos και μόλις 9 μήνες από την ημέρα που υπέγραφε την πενταετή ανανέωση του συμβολαίου του με τους blaugrana.

Το ζήτημα δεν είναι ο Paulinho

Η πιθανολογούμενη απόκτηση του Paulinho από την Barcelona, είναι μια κίνηση που αντιμετωπίζεται με πολύ σκεπτικισμό από τους οπαδούς της ομάδας και όχι άδικα. Σε ένα club με σπουδαία παράδοση στην ανάδειξη -κυρίως- παικτών που αγωνίζονται στη μεσαία γραμμή του γηπέδου, η μεταγραφή ενός Βραζιλιάνου που αγωνίστηκε τις δυο τελευταίες σεζόν στην Κίνα και ο οποίος στις 25 Ιούλη θα γίνει 29 χρονών, είναι απόλυτα λογικό να εγείρει ερωτήματα και απορίες (ενίοτε και θυμό) στον κόσμο, σε σχέση με τον μεταγραφικό σχεδιασμό των Καταλανών.

Οι φίλοι μας γράφουν για τα 10 χρόνια των Balacticos

Δημοσιογράφοι, αναγνώστες και φίλοι μας από τα παλιά, έστειλαν τις ευχές τους για την συμπλήρωση δέκα χρόνων ζωής των balacticos. Συγκέντρωσα εδώ τους χαιρετισμούς τους και τους ευχαριστώ από καρδιάς.

"Big name signings"

Άρθρο του Γιώργου Μπέγκου με αφορμή τα 10 χρόνια των balacticos

Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στο παγκόσμιο μεταγραφικό παζάρι δείχνει να έχει ξεφύγει εντελώς από τη λογική. Πανάκριβες μεταγραφές γίνονταν πάντα, αλλά δεν ήταν ο κανόνας. Ήταν μια δυο περιπτώσεις μέσα στο καλοκαίρι, οι οποίες συνήθως αφορούσαν ποδοσφαιριστές καταξιωμένους και μέσα στον πακτωλό χρημάτων που δαπανούνταν υπήρχαν ψήγματα λογικής.

Eterno 26

Στα μεθεόρτια της κατάκτησης του Champions League στο Wembley το 2011, όλοι οι παίκτες της Barcelona φόρεσαν μπλουζάκια που έγραφαν «Champions». Όλοι; Όχι. Ο Carles Puyol, αρχηγός και σύμβολο της ομάδας, φορούσε ένα T-Shirt, που είχε γραμμένο ένα διαφορετικό μήνυμα από εκείνο των συμπαικτών του: «Anims Miki».

Μια Καλή Ιδέα

Άρθρο του Ramon Llul με αφορμή τα 10 χρόνια των Balacticos

Γνωρίστηκα με το σάιτ περίπου 4 χρόνια πριν. Με τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για τα κείμενά του 3 και είχα την τύχη να τον γνωρίσω και από κοντά πέρυσι το χειμώνα. Επειδή με τιμά ειλικρινά η πρόσκληση του φίλου Νίκου να γράψω κάτι για την επέτειο της δεκαετίας του σάιτ, θέλω να ξεκινήσω με αυτό το κείμενο την υλοποίηση μιας ιδέας που είχαμε 2 χρόνια πριν.

Οι Εξόριστοι της Βαρκελώνης

Στη σύγχρονη εποχή, οι καλοκαιρινές περιοδείες των μεγάλων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών συλλόγων σε άλλες ηπείρους, έχουν κίνητρα εμπορικά και αποτελούν πλέον σχεδόν τον κανόνα. Ωστόσο πολλά χρόνια πριν ξεκινήσει η εποχή της παγκοσμιοποίησης, μια άλλη περιοδεία ίσως απέτρεψε τον αφανισμό ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο. Αυτή, είναι η ιστορία των «εξόριστων της Βαρκελώνης».

Όταν άγγιξα (παραλίγο) τον Γιόχαν

Άρθρο του Αλέξανδρου Λοθάνο, για τα 10 χρόνια των Balacticos

Τους βιολογικούς μου γονείς τους έχασα πολύ νωρίς (για εμένα), το 2003 και το 2009. Τον ποδοσφαιρικό μου πατέρα, τον έχασα στις 24 Μαρτίου του 2016. Εκείνο το θλιβερό πρωινό, που πληροφορήθηκα ότι ο Γιόχαν Κρόιφ ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι.

Οι Balacticos της καθαρότητας μας

Άρθρο - χαιρετισμός, του Παναγιώτη Δάσκαλου Πετμεζά, για τα 10 χρόνια των Balacticos

Τον αρθρογράφο Νίκο Περπερίδη και τους Balacticos τους γνώρισα πριν αρκετά χρόνια κατά την διάρκεια μιας άλλης αρθρογραφικής διαδικτυακής προσπάθειας για την ομάδα της καρδιάς μας, την Barcelona. Αργότερα είχα την τύχη να τον γνωρίσω και προσωπικά σαν άνθρωπο και φίλο και αυτό το θεωρώ μεγάλη τύχη κι ανταμοιβή στην ζωή μου. Γιατί είναι λίγο δύσκολο στις μέρες μας να βρεις αντιστοιχία και σύμπλευση αρθρογράφου και ανθρώπου. Είναι προφανείς οι λόγοι. Η πρόθεση για αναγνώριση πολλές φορές σε καλεί να χαϊδέψεις το κοινό. Αλλά ο Νίκος Περπερίδης και οι Balacticos δεν είναι έτσι. Το ξέρω καλά. Έχω προσωπική εμπειρία.

Μια φωτογραφία, δύο αποβολές

Η ασπρόμαυρη φωτογραφία του Johan Cruyff, στην οποία απεικονίζεται ο αείμνηστος Ολλανδός να διαπληκτίζεται με την αστυνομία σε έναν αγώνα με την Malaga, έγινε σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής στο ποδόσφαιρο. Ωστόσο λίγοι ξέρουν την ιστορία της και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν ότι για τον ίδιο τον Cruyff, ένα άλλο περιστατικό, ξανά απέναντι στην Malaga, του είχε στοιχίσει περισσότερο.

Ο Ernesto στο λάκκο των λεόντων

Από σήμερα ο Ernesto Valverde είναι και επίσημα ο νέος προπονητής της Barcelona και γίνεται ο έκτος τεχνικός την τελευταία δεκαετία (μετά τους Rjikaard, Pep, Tito, Martino και Luis Enrique) ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα σε έναν από τους πιο περιζήτητους αλλά και απαιτητικούς συνάμα πάγκους της Ευρώπης.

Ο Luis Enrique αποχωρεί με ήσυχη συνείδηση και αδιαφορεί αν διαφωνείς

Τον Οκτώβρη του 2012 ο Luis Enrique βρέθηκε στο Mini Estadi για να δει την πρώην ομάδα του, την Barca B, που υπό τις οδηγίες του είχε ανέβει το 2011 (μετά από 11 χρόνια) στη 2^η κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος, να αντιμετωπίζει την άλλη μεγάλη του αγάπη, την Sporting Gijon. Στο περιθώριο της παρουσίας του κατέθεσε την άποψη του για την Barcelona, που μετά από μια ονειρική τετραετία με τον Pep Guardiola είχε αλλάξει σελίδα έχοντας στην άκρη του πάγκου τον αείμνηστο Tito Vilanova.