Πότε επιτέλους θα αλλάξει αυτός ο τραγικός κανονισμός;

Είναι κάποιοι κανονισμοί στο ποδόσφαιρο που ειλικρινά σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στον σχεδόν αστείο κανονισμό που αφορά στην τιμωρία των παικτών, όταν για να πανηγυρίσουν επιλέγουν να σηκώσουν ή και να βγάλουν την φανέλα τους (διαβάστε το εδώ). Υπάρχει όμως ακόμη ένας, που τον θυμήθηκα σήμερα με αφορμή τον ημιτελικό του Champions League μεταξύ της Barca και της Chelsea.

Oleguer. Αυτός που δεν πέταξε ποτέ λευκή πετσέτα

29 Απριλίου 2007. Βρίσκομαι στην Βαρκελώνη. Η Barca παίζει στο Camp Nou με την  Levante και θέλει μόνο νίκη για να μπορέσει να συνεχίσει να διεκδικεί το πρωτάθλημα.  Η ομάδα δεν δείχνει (και δεν είναι) στα καλά της.

Μια άδικη ήττα

Μάλλον πρέπει να επισκεφθώ σύντομα ψυχίατρο. Ίσως αυτός μπορεί να μου δώσει μία εξήγηση. Σχεδόν μαζοχιστικά, σήμερα το πρωί, την επομένη της ήττας από την Chelsea, ξύπνησα πλημμυρισμένος από όμορφα συναισθήματα με κυρίαρχο αυτό της υπερηφάνιας.

Παίκτες ή μηχανές;

12 Ιουλίου 1998. Στο Saint Denis, Γαλλία και Βραζιλία αγωνίζονται στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου. Οι Γάλλοι στέφονται παγκόσμιοι πρωταθλητές, τα βλέμματα όμως πέφτουν στο αστέρι της Βραζιλίας. Ο Ronaldo στον τελικό είναι σκιά του εαυτού του και οι συζητήσεις μετά τον αγώνα, δίνουν και παίρνουν. Εν τέλει αποκαλύπτεται η σοκαριστική αλήθεια.

Το κύκνειο άσμα της Pep team

Ίσως το πιο κρίσιμο δεκαήμερο για την φετινή αγωνιστική περίοδο, ξεκινάει σήμερα για την Μπάρσα με τον αγώνα απέναντι στην αξιόμαχη και επικίνδυνη Levante, στο Estadi Ciutat de Valencia. 

Ένα ωραίο ταξίδι με άγνωστο τέλος

Παρασκευή απόγευμα. 6 Απριλίου 2012. Τόπος: Αθήνα. Σε ένα studio στην Ακρόπολη γνωρίζω (από κοντά) ανθρώπους με τους οποίους στην πραγματικότητα επικοινωνούμε εδώ και αρκετό καιρό. 

Να μην ζήσουμε ξανά ότι και με την Inter

Λευκή ισοπαλία λοιπόν για την Μπάρσα στο Μιλάνο. Η υπόθεση πρόκριση παραμένει ανοικτή ενόψει του επαναληπτικού στη Βαρκελώνη. Πριν από λίγες ημέρες, συζητώντας με τα υπόλοιπα παιδιά μετά τον αγώνα απέναντι στην Μαγιόρκα, μιλούσα για την πεποίθηση μου ότι η Μίλαν είναι ομάδα διαφορετικής φιλοσοφίας από την Ίντερ και εκτιμούσα ότι θα παρακολουθούσαμε ένα εξαιρετικό παιχνίδι χωρίς ιδιαίτερα “τεχνάσματα” από πλευράς Ιταλών.  Η εκτίμηση μου αποδείχθηκε κάκιστη.

Η Barca παρέδωσε το σκήπτρο της πρωταθλήτριας

Είναι αλήθεια ότι εδώ και μια τετραετία είχαμε σχεδόν ξεχάσει πως είναι να χάνεις από τον αιώνιο αντίπαλο και μάλιστα μέσα στην έδρα σου. Δικαιολογείται λοιπόν εν μέρει η όποια αμηχανία και το σχετικό μούδιασμα, αλλά έως εκεί.

Cavani. Το καθαρόαιμο και η Camora

Τα μακριά μαλλιά του μαστιγώνουν τον αέρα. Ο καλπασμός του είναι έντονος, αποφασιστικός και προκαλεί νευρικότητα. Αλλάζει κατευθύνσεις και κινείται στον χώρο κάνοντας τις αποστάσεις να φαίνονται πολύ πιο μικρές από ότι στην πραγματικότητα είναι. Χτυπάει με την αποφασιστικότητα κόμπρας και την αποτελεσματικότητα σκορπιού. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα καθαρόαιμο άτι. Δεν είναι όμως. Είναι απλά ο Edinson Cavani.

Parma FC Μια μεγάλη ομάδα

Σκληρές άμυνες και τακτική υπεροχή, υπήρξαν ανέκαθεν χαρακτηριστικά ποτισμένα στο γενετικό υλικό των Ιταλών. Το επιθετικό και γεμάτο φαντασία ποδόσφαιρο που έπαιζε η άσημη Parma, προερχόμενη από το βόρειο - ανατολικό τμήμα της χώρας, ήταν κάτι διαφορετικό.

Ο Pique που φταίει για όλα

Οι πιο υποψιασμένοι έχετε ήδη καταλάβει την ειρωνεία στον τίτλο του άρθρο μου. Οφείλεται προφανώς στην σκληρή κριτική που ασκείται εσχάτως από όλους στον Gerard Pique. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και κάντε τον κόπο να με ακολουθήσετε, γιατί έτσι δεν με έχετε ακούσει και μάλλον ούτε πρόκειται να με ακούσετε ξανά στο μέλλον.

Eric Abidal Mea Culpa

Το καλοκαίρι του 2007, η Barca ανακοίνωσε την απόκτηση του Eric Abidal από την Lyon. Ο Abi, έχοντας συνθέσει τα προηγούμενα χρόνια μαζί με τον Maluda, μια από τις καλύτερες αριστερές πτέρυγες στην Ευρώπη, ερχόταν στην Βαρκελώνη για να λύσει έναν γρίφο σε μια θέση της ενδεκάδας, αυτή του αριστερού οπισθοφύλακα, που έμοιαζε στοιχειωμένη από την εποχή (2002) της αποχώρησης του μεγάλου Sergi Barjuan.

Derbi Barceloni

Το πιο παλιό τοπικό ντέρμπι του ισπανικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, είναι αυτό μεταξύ της Espanyol και της Barça. Δυο ομάδες από την ίδια πόλη, που βρίσκονται όμως πολύ μακριά τόσο αγωνιστικά, καθώς οι «παπαγάλοι» βρίσκονται μονίμως στην σκιά των blaugrana, όσο και ιδεολογικά.

Τα κουρέλια τραγουδούν ακόμη

Γράφουμε, διαβάζουμε, ακούμε για μεγάλες ομάδες, τελικούς, συμβόλαια. Ο πραγματικός αθλητισμός όμως τελικά είναι πολύ μακριά από όλα αυτά.

Bayern Munich: Πιάσε με, αν μπορείς..

Μετά την έρευνα που αφορούσε στην προβληματική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται η Inter και η Manchester United, αλλά και την παρουσίαση του οικονομικού μοντέλου που εφαρμόζει η Porto, οι balacticos επιχειρούν τώρα να ρίξουν μια διεισδυτική ματιά στο οικονομικό γίγνεσθαι ενός συλλόγου- πρότυπο σωστής επιχειρηματικής διαχείρισης: της Bayern Munich.