Το χαρακίρι του Gaspar Iniguez

Μερικοί άνθρωποι λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η προσέγγιση. Τους διαβεβαιώνω ότι είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό, έλεγε ο αείμνηστος Μπίλ Σάνκλι, ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους της Λίβερπουλ. Ο Γκασπάρ Ινίγκεζ, ποδοσφαιριστής της Αρχεντίνος Τζούνιορς, γεννήθηκε το 1994, 13 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Σάνκλι.

Dennis ο τρομερός

“Ιδιοφυία και κλάση. Η κλάση είναι φυσικά συνδεδεμένη με όσα θέλεις και μπορείς να κάνεις με την μπάλα, όμως η ιδιοφυία σου δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιείς την τεχνική σου, με ξεχωριστό τρόπο. Πίσω από όσα κάνει, υπάρχει πάντα το κεφάλι, το μυαλό. Και η τεχνική του, του επιτρέπει να κάνει όσα σκέφτεται και να τα εκτελεί ακριβώς με τον τρόπο που θέλει.” Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Arsen Wenger, στην προσπάθεια του να περιγράψει τον Dennis Bergkamp. Ό,τι θα επιχειρήσουν να κάνουν δηλαδή σήμερα και οι balacticos.

Neymar Το νέο όπλο

Ο Pep Guardiola μαζί με τον Tito Vilanova, παρακολουθούσαν εδώ και τρία χρόνια, δύο βραζιλιάνους ταλαντούχους πιτσιρικάδες. Πίστευαν ότι τουλάχιστον ο ένας από τους δύο, θα μπορούσε να αποτελέσει μελλοντικά μια σπουδαία προσθήκη για την Μπάρσα. Ο ένας άκουγε στο όνομα Lucas Moura. Ο άλλος παρουσιάζεται αύριο στο Camp Nou και το όνομα του είναι Neymar. 

Το αντίο του Valdes

Την φοβόμουν την σημερινή συνέντευξη του Victor Valdes. Η πληροφόρηση μας αργά χθες το βράδυ, έλεγε ότι δεν θα επρόκειτο για μια κανονική συνέντευξη Τύπου αλλά για την ανάγνωση από την πλευρά του παίκτη, μίας κονσερβοποιημένης δήλωσης. Κάτι τέτοιο θα ήταν άκρως απογοητευτικό. Ευτυχώς λοιπόν οι πληροφορίες δεν επαληθεύτηκαν. Ο doble V εμφανίστηκε ενώπιον των δημοσιογράφων και το μόνο που τον συνόδευε στην αίθουσα Ricard Maxenchs, ήταν οι συνοδοιπόροι του-αρχηγοί της Μπάρσα. Ο Puyol, ο Xavi και ο Iniesta.

Ο Thiago δικαιούται την δική του ευκαιρία

Για τον Τιάγκο, το ποδόσφαιρο ήταν πάντα μέρος της ζωής του, η ζωή του η ίδια. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια, στην οποία ο αθλητισμός κατείχε περίοπτη θέση. Ο μπαμπάς Μαζίνιο, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής με την εθνική Βραζιλίας. Η μαμά Βαλέρια, επίσης βραζιλιάνα, πρώην σπουδαία βολεϊμπολίστρια. Ο ίδιος γεννήθηκε στην Ιταλία, μεγάλωσε στην Γαλικία, μετά ταξίδεψε στην πατρίδα των γονιών του και τελικά επέστρεψε στην Ισπανία, για να κυνηγήσει το όνειρο του στην Βαρκελώνη.

Τι έχει χτίσει ο Mourinho στη Μαδρίτη;

Όταν πριν δυο χρόνια, το καλοκαίρι του 2010, ο Jose Mourinho ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης, είχε δηλώσει ότι σημαντικό κίνητρο για εκείνον, στο να αποδεχθεί την πρόταση του Florentino Perez, εκτός του ονόματος της Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν και το γεγονός ότι στο ισπανικό πρωτάθλημα αγωνίζεται η Barcelona, της οποίας την «ηγεμονία» φιλοδοξούσε να σπάσει. Δύο και κάτι χρόνια μετά, οι φήμες που τον θέλουν κοντά στην έξοδο το επόμενο καλοκαίρι, ακούγονται πιο πειστικές από ποτέ. Και η πρωτοκαθεδρία των blaugrana στις συνειδήσεις των ουδέτερων φίλων του ποδοσφαίρου, έχει παίξει τον δικό της ρόλο.

Ο Javier Zanetti και οι Zapatistas

Ο Javier Zanetti, είναι ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές, που έχει προσφέρει η Αργεντινή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο 39χρονος δεξιός οπισθοφύλακας, αγωνίζεται τα τελευταία 17 χρόνια στην Inter, όντας παρών σε κάποιες από τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας των nerazzuri. Ο Zanetti όμως δεν είναι απλά ένας μεγάλος παίκτης. Είναι και ένας έντονα πολιτικοποιημένος άνθρωπος.

Rene Huigita. Το χτύπημα του σκορπιού

Πέρασαν 17 χρόνια από την ημέρα που το παλιό Wembley και όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, έγιναν μάρτυρες μιας από τις εντυπωσιακότερες αποκρούσεις που έχουμε δει ποτέ από τερματοφύλακα. Ο άνθρωπος που εκείνη την βραδιά, χωρίς να το γνωρίζει, θα περνούσε στην ιστορία, ήταν ο Κολομβιανός Rene Higuita. Όσοι όμως πιστεύετε ότι αυτό το άρθρο αφορά μόνο μία απόκρουση, μάλλον θα εκπλαγείτε.

Juan Roman Riquelme. Γεννημένος σε λάθος εποχή

«Η αφοσίωση μου για τον σύλλογο, είναι τεράστια. Αλλά νιώθω άδειος. Δεν έχω τίποτα άλλο να δώσω. Δεν μπορώ να βγαίνω έξω και να αποδίδω στο 50%.»

Ο Žarko Paspalj της καρδιάς μου

Ένα παιδί που αποφασίζει να ασχοληθεί με το μπάσκετ, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να μάθει τα βασικά του αθλήματος. Για να καταλάβει με ποιόν τρόπο ΔΕΝ θα πρέπει να σουτάρει, να τοποθετηθεί τα πόδια του στην άμυνα κ.α. υπάρχει μία απλή μέθοδος: Να παρακολουθήσει στιγμιότυπα από τον τρόπο που αγωνιζόταν ένας μπασκετμπολίστας: Ο Žarko Paspalj.

Yaya Toure Rules

Ποιος είναι ο καλύτερος Αφρικανός ποδοσφαιριστής? Υπολογίζοντας ότι στην Γηραιά Ήπειρο αγωνίζεται η αφρόκρεμα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, με τον Σαμουέλ Ετό από πέρυσι να βγάζει το …χαβιάρι του στην Ρωσία και τον Ντρογκμπά να βρίσκεται εδώ και λίγες εβδομάδες στην Κίνα, ώρα «Γιάγια» συμπεράσματα. Όχι δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Γιάγια Τουρέ.

«Θάνατος Στον Alex Fabregas»

Ο Alex Fabregas είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες του χόκεϊ επί χόρτου στην Ισπανία. Έλαβε μέρος (για τρίτη φορά ) με την Ολυμπιακή Ομάδα στους αγώνες του Λονδίνου και είναι Καταλανός όπως και άλλοι 15 από τους 18 συνολικά παίκτες που συμμετείχαν στην αποστολή). Και αυτό είναι πρόβλημα.

Αργά και Βασανιστικά. Panenka’s Style.

Η μπάλα κινείται αργά και βασανιστικά προς το κέντρο της εστίας. Ο τερματοφύλακας σπαρταράει σαν το ψάρι, στη γωνία που έχει επιλέξει να πέσει. Ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Η ηχώ ενός ονόματος, πάντα του ίδιου, ακούγεται για άλλη μια φορά. «Το έκανε σαν τον Panenka».

Balotelli. Κρίνοντας εύκολα ανθρώπους

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου, μικρογραφία του αληθινού κόσμου, είναι σκληρός. Πάρα πολύ σκληρός. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν νιώσει στο πετσί τους την παραπάνω διαπίστωση. Ειδικά όταν το «πετσί» τους είναι σκουρόχρωμο, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Ο Μάριο Μπαλοτέλι, έχει σήμερα την τιμητική του στους balacticos.

El Salvador. Ο Πυθαγόρας Του Ποδοσφαίρου

«Ό,τι έχω κάνει το έκανα με το βλέμμα στο μέλλον, συγκεντρωμένος στην εξέλιξη, που σημαίνει πως το παρελθόν δεν είναι κάτι που σκέφτομαι συχνά. Για τους αγώνες που έπαιξα έγραψαν άλλοι, πολύ καλύτερα από εμένα. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η ιδέα του ποδοσφαίρου και πως αυτό μπορεί να εξελιχθεί». Με τα λόγια αυτά ξεκινά την αυτοβιογραφία του με τίτλο "My turn" μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες που γνώρισε ποτέ ο χώρος του ποδοσφαίρου. Ο λόγος για τον Ιπτάμενο Ολλανδό. Τον αείμνηστο Johan Cruyff. 

Pep Guardiola. Στο πάνθεον της ιστορίας

Συνηθίζεται να λέμε ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Για τους φίλους της Barcelona τουλάχιστον, το συγκεκριμένο ρητό τίθεται πλέον σε αμφισβήτηση. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια οι τίτλοι που κατέκτησε και κυρίως το ποδόσφαιρο που παρουσίασε το καμάρι της Καταλωνίας, για πολλούς ήταν κάτι πρωτόγνωρο και για κάποιους άλλους πολύ δύσκολο να επαναληφθεί μελλοντικά.

Tito Vilanova. Ο δικαιωματικός διάδοχος

Την τελευταία Παρασκευή του Απρίλη του 2012 ο Pep Guardiola, ο άνθρωπος που συνέδεσε (και) ως προπονητής το όνομα του με μερικές από τις ενδοξότερες σελίδες της ιστορίας του FC Barcelona, ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τον σύλλογο μετά από 4 χρόνια κατά τα οποία η Μπάρσα κέρδισε τους 13 από τους 17 τίτλους που διεκδίκησε (εκκρεμεί το κύπελλο Ισπανίας). 

Oleguer. Αυτός που δεν πέταξε ποτέ λευκή πετσέτα

29 Απριλίου 2007. Βρίσκομαι στην Βαρκελώνη. Η Barca παίζει στο Camp Nou με την  Levante και θέλει μόνο νίκη για να μπορέσει να συνεχίσει να διεκδικεί το πρωτάθλημα.  Η ομάδα δεν δείχνει (και δεν είναι) στα καλά της.

Cavani. Το καθαρόαιμο και η Camora

Τα μακριά μαλλιά του μαστιγώνουν τον αέρα. Ο καλπασμός του είναι έντονος, αποφασιστικός και προκαλεί νευρικότητα. Αλλάζει κατευθύνσεις και κινείται στον χώρο κάνοντας τις αποστάσεις να φαίνονται πολύ πιο μικρές από ότι στην πραγματικότητα είναι. Χτυπάει με την αποφασιστικότητα κόμπρας και την αποτελεσματικότητα σκορπιού. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα καθαρόαιμο άτι. Δεν είναι όμως. Είναι απλά ο Edinson Cavani.

Ο Pique που φταίει για όλα

Οι πιο υποψιασμένοι έχετε ήδη καταλάβει την ειρωνεία στον τίτλο του άρθρο μου. Οφείλεται προφανώς στην σκληρή κριτική που ασκείται εσχάτως από όλους στον Gerard Pique. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και κάντε τον κόπο να με ακολουθήσετε, γιατί έτσι δεν με έχετε ακούσει και μάλλον ούτε πρόκειται να με ακούσετε ξανά στο μέλλον.