Rapinoe Rules

 

H Megan Rapinoe, η παίκτρια που είχε υψώσει ανάστημα στον Donald Trump, γνωστή για την ακτιβιστική της δράση, είναι η νέα κάτοχος (μετά την Ada Hegeberg) της «Χρυσής Μπάλας», του βραβείου που απονέμει (από πέρυσι) το France Football στην καλύτερη ποδοσφαιρίστρια του κόσμου. Η Rapinoe στα 34 της, κέρδισε φέτος με τις ΗΠΑ το παγκόσμιο κύπελλο, και άλλες ατομικές διακρίσεις, όπως το «χρυσό παπούτσι» και το βραβείο “FIFA best player of the year”.

Στο πλαίσιο εκείνης της βράβευσης είχε δηλώσει:

«Δώστε ώθηση σε άλλους ανθρώπους. Μοιραστείτε την επιτυχία σας. Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία στο ποδόσφαιρο, διαφορετική από οποιοδήποτε άλλο άθλημα στον κόσμο. Να χρησιμοποιήσουμε αυτό το όμορφο παιχνίδι για να αλλάξουμε πραγματικά τον κόσμο προς το καλύτερο. Αυτό σας προτρέπω να κάνετε. Ελπίζω να κάνετε κάτι. Οτιδήποτε.»

Μετά τη βράβευση της, την περασμένη Δευτέρα, με το Ballon ‘dOr, δήλωσε στο France Football:

«Αυτό το Ballon d'Or ανταμείβει δύο πτυχές του εαυτού μου. Από τη μία πλευρά, αναγνωρίζει πως είμαι καλή παίκτρια. Από την άλλη, επιβραβεύει την δραστηριότητά μου μακριά από τα γήπεδα και μου δίνει στήριξη, καθώς οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι ενεργώ για να βρω λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας μας. Η ιδέα είναι να δώσουμε στους άλλους τη δυνατότητα να μιλήσουν πιο δυνατά.»

«Θέλω να φωνάξω: Cristiano Ronaldo, Lionel Messi, Zlatan Ibrahimovic, βοηθήστε με! Αυτά τα μεγάλα αστέρια, δεν εμπλέκονται σε τίποτα, όταν υπάρχουν τόσες πολλές δυσκολίες στο ποδόσφαιρο των ανδρών. Φοβούνται μήπως χάσουν τα πάντα; Ίσως το πιστεύουν, αλλά δεν είναι αλήθεια. Ποιος θα διαγράψει τον Messi ή τον Ronaldo από την παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία για μια δήλωση τους κατά του ρατσισμού ή του σεξισμού;»

Η Rapinoe είναι ένα λαμπρό παράδειγμα, του τρόπου με τον οποίο η δημοσιότητα μπορεί να βοηθήσει -αν όχι στην εξάλειψη- τουλάχιστον στον περιορισμό, του ρατσισμού, του σεξισμού και της ομοφοβίας, που μολύνει (και) τον χώρο του ποδοσφαίρου.

Γενέθλια

Την Παρασκευή η Barça συμπλήρωσε 120 έτη ζωής, αλλά χρόνος για εορτασμούς (που τόσο αρέσουν στον Pique) δεν υπήρχε. Το ταξίδι στη Μαδρίτη, για να αντιμετωπίσει την Atleti στα πλαίσια του πρωταθλήματος, δεν άφηνε περιθώρια εφησυχασμού. Το κάθε άλλο. Όταν οι blaugrana πάτησαν χθες το βράδυ στο χορτάρι του υπέροχου Metropolitano, οι λευκοί της Μαδρίτης βρισκόταν ήδη 3 βαθμούς μπροστά στη βαθμολογία, βάζοντας παραπάνω πίεση στην -έτσι κι αλλιώς- φορτισμένη ατμόσφαιρα που επικρατεί στη Βαρκελώνη εδώ και μήνες.

Η εποχή της γραφικότητας. Μέρος ΙΙ

«Η Barça χθες, απέναντι στη Slavia, ήταν μια ομάδα που -περισσότερο απ’ όλα- στερούνταν ιδεών και σχεδίου. Κανένας ορθολογισμός στην ανάπτυξη, ελάχιστοι αυτοματισμοί, δυσδιάκριτοι ρόλοι, πράγματα που φαίνονται με γυμνό μάτι και δεν χρειάζεται να έχει κανείς τεχνικές γνώσεις για να τα διαπιστώσει.»

Η εποχή της γραφικότητας

Ήττα σε πρεμιέρα της La Liga μετά από 10 χρόνια. Η προηγούμενη φορά που συνέβη κάτι παρόμοιο, ήταν στο ξεκίνημα της εποχής Guardiola και οποιαδήποτε άλλη ομοιότητα εκείνης της Barça με τη σημερινή, είναι συμπτωματική και καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.

Αξια πρώτη

 

Τεράστια ομάδα. Μεγάλη η διαφορά με την Ολλανδία. Παίκτριες θρύλοι (ενδεικτικά Morgan, Rapinoe) ωραία μπάλα, δεύτερη σερί κατάκτηση mundial, τι να λέμε…εξαργυρώνουν την επένδυση της χώρας στο γυναικείο ποδόσφαιρο, όταν στην Ευρώπη δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα. Να δούμε τώρα τι θα πει ο Donald Trump. Η τάπα που του έριξε η Rapinoe, θα μείνει στην ιστορία (μαζί με το… τσάι της Morgan).

Υ.Γ. Επική εμφάνιση η Van Veenendaal. Έσωσε τα προσχήματα.

Υ.Γ.2 Η Ολλανδία έχει μέλλον. Δεν τελείωσε σημερα.

Neymar ψάξε την τύχη σου αλλού

Πως αλλάζουν τα πράγματα... Πριν από δυο χρόνια, τέτοιες μέρες, όλος ο οργανισμός της Barça βρισκόταν σε κατάσταση συναγερμού, καθώς οι φήμες που έλεγαν ότι ο Neymar ετοίμαζε την έξοδο του από τη Βαρκελώνη, είχαν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας.

Παραχάραξη στο τετράγωνο

Το πρώτο σοκ, ήρθε το 2015. Ήταν η σεζόν που η Barça εγκατέλειπε, μετά από έναν αιώνα, τις παραδοσιακές κάθετες ρίγες στη φανέλα της. Είχα τότε αναφερθεί αναλυτικά, στους λόγους για τους οποίους διαφωνούσα… κάθετα (sic) με εκείνη την αλλαγή. Δεν μπορούσα όμως να φανταστώ, αυτό που θα συνέβαινε φέτος.

2018-19. Οι μεταγραφές της Barça

Μετά την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου 2018-19, ήρθε η ώρα να προσθέσουμε στο ογκώδες αφιέρωμα, (θυμηθείτε το εδώ) που έχουμε κάνει για τις μεταγραφές της Barcelona από το 1978 και έπειτα, το αντίστοιχο άρθρο για τη σεζόν που τελείωσε.

Ανθρωποφαγίας το ανάγνωσμα

Η Valencia είναι από χθες το βράδυ κυπελλούχος Ισπανίας και η Barça βυθισμένη ακόμη περισσότερο στην κρίση, που ξεκίνησε μετά την εκκωφαντική ήττα στο Anfield από την Liverpool. Οι προσδοκίες για το δεύτερο σερί double, έμειναν προσδοκίες και οι blaugrana τρώνε τις σάρκες τους, προσπαθώντας να δούνε τι φταίει.

Υπεράνω πάσης υποψίας

Το βράδυ της 7^ης Μαϊου 2008, η Barça έστηνε pasillo στο Bernabeu, τιμώντας την -τότε- πρωταθλήτρια Ισπανίας, Ρεάλ Μαδρίτης. Με τη λήξη εκείνου του αγώνα, που βρήκε τους blaugrana να χάνουν με 4-1, έκλεινε μια ολόκληρη εποχή στη Βαρκελώνη. Ο προπονητής (Frank Rijkaard) και τα μεγαλύτερα αστέρια (Ronaldinho, Deco) θα αποχωρούσαν και η ομάδα θα φτιαχνόταν από την αρχή, υπό την καθοδήγηση του -άπειρου τότε- Pep Guardiola.

Το περίεργο, είναι πως μοιάζει φυσιολογικό

Η Barça κατέκτησε ένα ακόμη πρωτάθλημα Ισπανίας, επιβεβαιώνοντας ξανά, τον κυρίαρχο ρόλο της στη La Liga, τις τελευταίες -σχεδόν- δύο δεκαετίες. Και το περίεργο, όπως έγραφαν και τα μπλουζάκια των πρωταθλητών, το περασμένο Σαββατόβραδο, μετά τη νίκη-στέψη επί της Levante, είναι πως μοιάζει φυσιολογικό. Και αν μοιάζει φυσιολογικό, είναι γιατί στη Βαρκελώνη, λάμπει ακόμη το άστρο του Leo Messi.

Joan Laporta εμπιστευτικό

O Joan Laporta, εκλέχθηκε πρόεδρος του Futbol Club Barcelona, στις 15 Ιουνίου του 2003 και αποχώρησε στις 30 Ιουνίου του 2010, ολοκληρώνοντας τον μέγιστο επιτρεπόμενο (από το -τότε- καταστατικό) χρόνο παραμονής, στα ηνία του συλλόγου. Το όνομα του, συνδέθηκε με την καλύτερη ομάδα που παρουσίασε ποτέ το ποδοσφαιρικό τμήμα: Την περιβόητη «Pep team». Εν έτη 2019, πολλοί οπαδοί της Barça, πίνουν ακόμη νερό στο όνομα του. Άλλοι πάλι, έχουν σοβαρούς ενδοιασμούς, για μια σειρά αποφάσεων του.

Ημέρα σταθμός για το ποδόσφαιρο γυναικών στην Αργεντινή

Η 12^η Απριλίου 2019, πέρασε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου γυναικών της Αργεντινής. Σε μία χώρα όπου το άθλημα αντιμετωπίζεται με τρομερή προκατάληψη, η San Lorenzo de Almagro, έγινε ο πρώτος σύλλογος που ανακοίνωσε την υπογραφή 15 επαγγελματικών συμβολαίων με ποδοσφαιρίστριες που ανήκουν στο δυναμικό του, ταυτόχρονα με την μεταγραφή της Macarena Sanchez.

Μια συγνώμη στον Marcelino

Στο εξωτερικό, οι σύλλογοι δεν συνηθίζουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους, όταν οπαδοί τους προβαίνουν σε ενέργειες που προσβάλλουν τις ανθρώπινες αξίες. Στην πλειοψηφία τους, τις καταδικάζουν και κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να διαχωρίσουν τη θέση τους και να προστατέψουν το κύρος τους. Το είδαμε να συμβαίνει ακόμη μια φορά, το περασμένο Σαββατοκύριακο στη La Liga.

Η ημέρα που φοβήθηκε ο Piqué

Πέρασαν σχεδόν 11 χρόνια, από την ημέρα που ο Gerard Piqué αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τη φανέλα της Manchester United. Ήταν η 13^η Απριλίου του 2008, όταν ο Καταλανός κεντρικός αμυντικός, είχε ξεκινήσει βασικός στον αγώνα πρωταθλήματος με την Arsenal, στον οποίο οι κόκκινοι διάβολοι είχαν επικρατήσει με σκορ 2-1.