Έχω πει πολλές φορές ότι η ιστορία της Barcelona είναι τόσο μεγάλη που ποτέ δεν μπορείς να ισχυριστείς πως την γνωρίζεις καλά. Συνέχεια προκύπτουν νέα στοιχεία που προσθέτουν στη φυσιογνωμία του συλλόγου μεταβλητές που είναι άγνωστες όχι μόνο στο ευρύ κοινό, αλλά ακόμη και στην ίδια την Barcelona.
«Μία γ@μημένη κατοχή γαμώτο. Μία
γ@μημένη κατοχή. Πάμε! Υποφέρουμε. Είμαστε καρφωμένοι πίσω
Ο Joan Laporta έχει να ανεβεί έναν Γολγοθά ενόψει των εκλογών. Και θα τους έχει όλους απέναντι του. Ανεξαιρέτως. Θα πρέπει να το γνωρίζει και να πάρει τα μέτρα του. Σήμερα έχω την ανάγκη να σας γράψω δυο λόγια σχετικά.
Laporta, Font ή Freixa λοιπόν; Αυτή είναι η ερώτηση που
κυριαρχεί στις συζητήσεις των φίλων της
Από χθες στα ισπανικά sites/εφημερίδες (οπότε από σήμερα και στα ελληνικά) υπάρχουν αναφορές για το υπέρογκο χρέος του FCB, για το ότι χρωστά σε πολλούς συλλόγους χρήματα για μεταγραφές που έγιναν κτλ. Η λέξη χρεοκοπία έχει την τιμητική της. Ας πούμε λοιπόν δυο λόγια χωρίς να σας μπερδέψω με νούμερα (θα μπορούσα να γράφω για ώρες) και επιχειρώντας να είμαι όσο το δυνατόν πιο κατανοητός.
Η Barcelona διάγει μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο σε όλα τα επίπεδα. Θα πρέπει όμως να τηρούμε το μέτρο σε όσα λέμε και κυρίως σε όσα γράφουμε. Για έναν σύλλογο που βίωσε δύο δικτατορίες, την αυτοκτονία του ιδρυτή της, την εκτέλεση ενός προέδρου της από το καθεστώς του Franco και βρέθηκε στο φάσμα της διάλυσης τουλάχιστον δύο φορές, η σημερινή κατάσταση δεν είναι ο μεγαλύτερος σκόπελος που κλήθηκε να αποφύγει στην υπεραιωνόβια ιστορία του.
Το Νοέμβριο του 1970, η Inma Cabecerán, μια 18χρονη κοπέλα και τότε φίλη του παίκτη της Barça Pablo García Castany, ήρθε σε επαφή με τον πρόεδρο του συλλόγου Augustí Montal, με σκοπό τη δημιουργία τμήματος ποδοσφαίρου γυναικών.
Θα καταθέσω σήμερα ορισμένες επισημάνσεις, έχοντας ακούσει τη συνέντευξη του Joan Laporta στο Partidazo de Cope, μετά την ανακοίνωση του, πως θα είναι υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του 2021.
Η πρόταση μομφής που κατέθεσε ο Jordi Farre κατά της διοίκησης του Josep Maria Bartomeu, έχει φέρει τον πρόεδρο της Barcelona σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, οι ψήφοι που συγκεντρώθηκαν (και οι οποίοι απαιτούνταν ώστε να οδηγηθεί σε δημοψήφισμα η απόφαση για την απομάκρυνση του προεδρείου), όπως ανακοινώθηκε στις 8 Οκτωβρίου, όχι απλά κατάφεραν να αγγίξουν το όριο των 16.250, που απαιτούνται από το καταστατικό, αλλά ξεπέρασαν τις 20.000.
Δεν έφτανε ο βαρύς αποκλεισμός με 8-2 από την Bayern, ούτε οι ενδείξεις ότι ο Messi σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησης του από την Βαρκελώνη μετά από 21 χρόνια, για να αποφασίσει επιτέλους ο Bartomeu να παραιτηθεί. Η χθεσινή πολύωρη συνεδρίαση του Δ/Σ, τελείωσε με μια λιτή ανακοίνωση: «Ο Quique Setien αποτελεί παρελθόν και τις επόμενες ημέρες θα ανακοινωθεί ο νέος προπονητής, στο πλαίσιο της ευρύτερης ανοικοδόμησης της ομάδας.»
«Είναι μια καταστροφή. Ντροπή είναι η λέξη. Δεν μπορείς να ανταγωνιστείς έτσι. Δεν είναι η πρώτη, η δεύτερη ούτε η τρίτη φορά που μας συμβαίνει αυτό. Είναι πολύ σκληρό, πολύ σκληρό και ελπίζω κάτι καλό να βγει από αυτή την κατάσταση. Πρέπει όλοι να αντιδράσουμε. Ο σύλλογος χρειάζεται αλλαγές και δεν θέλω να δείξω με το δάχτυλο προπονητές ή παίκτες. Το πρόβλημα είναι δομικό και αφορά το σύνολο του συλλόγου. Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος. Είμαι ο πρώτος που είναι έτοιμος να κάνει ένα βήμα μπροστά. Η ομάδα χρειάζεται νέο αίμα για να αλλάξει η δυναμική του και σε αυτή την περίπτωση θα είμαι ο πρώτος που θα φύγει. Έχουμε πιάσει πάτο. Και πρέπει να σκεφτούμε το καλό του συλλόγου.»
