Θολό τοπίο στη Βαρκελώνη

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή μοιράζομαι μαζί σας τις πρώτες μου σκέψεις για την αγωνιστική εικόνα της Barça. Διαχρονικά επιλέγω να είμαι μετριοπαθής στις εκτιμήσεις μου, όχι φοβούμενος την οποιαδήποτε έκθεση, αλλά επειδή πιστεύω ότι οι ομάδες δεν είναι δυνατό να κρίνονται από Σεπτέμβρη μήνα. Σε κάθε περίπτωση όμως, όταν ο προπονητής έχει διανύσει ήδη μια σεζόν στον σύλλογο, ορισμένα στοιχεία είναι ξεκάθαρα και κάποια άλλα δύναται να προβλεφθούν. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Barça του Ernesto Valverde.

Η περίπτωση του Ivan Rakitic

Ο Ivan Rakitic διανύει την πέμπτη του σεζόν στη Barça. Την τελευταία τετραετία η προσφορά του στην ομάδα ήταν αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερη από την αναγνώριση που του προσφέρεται από τον κόσμο και -κυρίως- τα ΜΜΕ που ασχολούνται με τους blaugrana.

Victor Font. Η εποχή μετά τον Messi

Την περασμένη εβδομάδα ο Victor Font ανακοίνωσε μέσω μιας ανοιχτής επιστολής πως προτίθεται να είναι υποψήφιος για την προεδρία του FC Barcelona (οι επόμενες εκλογές είναι προγραμματισμένες για το 2021). Ο 47χρονος επιχειρηματίας σκόπευε να θέσει υποψηφιότητα για τον προεδρικό θώκο νωρίτερα, ωστόσο το πρώιμο της προκήρυξης εκλογών το 2015, τον εμπόδισε να παρουσιάσει το πλάνο που επιθυμούσε. Τρία χρόνια αργότερα και με το περιθώριο μιας τριετίας μέχρι τις επόμενες διεργασίες, μοιάζει έτοιμος για το μεγάλο βήμα.

Η φωνή της Καταλωνίας

O Joaquim Maria Puyal, ο άνθρωπος που μετέδιδε τους αγώνες της Barcelona μέσω ραδιοφώνου τα τελευταία 50 χρόνια και συνέδεσε τη φωνή του με όλες τις μεγάλες συγκινήσεις που βίωσαν οι blaugrana για σχεδόν μισό αιώνα, ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες ότι αποσύρεται.

Ο Karius στη σκιά και στο φως

Τα δάκρυα του Salah, του Carvajal και του Karius, το υπέροχο γκολ του Bale, το μνημείο εγωπάθειας που έστησε ο Cristiano με τη λήξη του αγώνα, ο βρώμικος τρόπος που έθεσε εκτός αγώνα τον Αιγύπτιο σούπερ σταρ ο Sergio Ramos, το τρίτο συνεχόμενο Champions League που κατακτά η Ρεάλ Μαδρίτης. Ο τελικός της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης ποδοσφαίρου τα είχε όλα ή μάλλον σχεδόν όλα, αφού ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, εκτιμώ ότι δεν είδαμε.

Ένας μοναδικός παίκτης αξίζει μια μοναδική χειρονομία

Την έκφραση «αυτός ο παίκτης είναι σημαία της ομάδας» την έχουμε ακούσει όλοι χιλιάδες φορές. Αυτό που δεν έχουμε δει, είναι να αντικαθιστά μια ομάδα το σήμα της με την προσωπογραφία ενός παίκτη. Θα συμβεί αύριο στο Σαν Σεμπαστιάν από την Real Sociedad η οποία συνεπακόλουθα κερδίζει τον αιώνιο σεβασμό μας.

Επαίτες για τα προφανή

Ένα από τα πρώτα κείμενα σε αυτό το ιστολόγιο, ήταν ένα άρθρο τον Μάιο του 2008, όταν η Barcelona είχε κάνει pasillo στη Ρεάλ Μαδρίτης στο Bernabeu, λίγους μήνες πριν αναλάβει την ομάδα ο Pep Guardiola. Μπορείτε να το θυμηθείτε εδώ. 

Χτύπα με δυνατά στο κεφάλι

O Pep Alomar υπήρξε προπονητής της Cadete A στην ακαδημία της Barcelona και στενός συνεργάτης του Lorenzo Serra Ferer, του ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για την υπέροχη δομή των ακαδημιών εκείνη την περίοδο. Το 2000 ο Alomar άφησε τους μικρούς για να γίνει βοηθός του Ferrer στην πρώτη ομάδα. Και οι δύο παρακολουθούσαν στενά τον Iniesta.

Πήρε αυτό που της άξιζε

Ο μεγάλος καημός των οπαδών της Barcelona στις βραδιές των μεγάλων απογοητεύσεων την τελευταία δεκαετία στο Champions League, ήταν οι αποκλεισμοί από ομάδες που δεν έπαιζαν καλύτερο ποδόσφαιρο, όπως συνέβη για παράδειγμα το 2010 με την Inter και το 2012 με την Chelsea, αλλά δεν ήταν αυτό που συνέβη σήμερα το βράδυ. Η Barcelona απόψε πήρε αυτό που της άξιζε.

2014-2018 Luis Enrique και αλλαγή φιλοσοφίας

Κρίσιμη περίοδος για την Barcelona. H αποχώρηση παικτών-συμβόλων, η απόλυτη αγωνιστική αποτυχία της προηγούμενης σεζόν, η παραίτηση του προέδρου Rosell εν μέσω σκανδάλων και σοβαρά εξωαγωνιστικά ζητήματα, απείλησαν την ίδια την υπόσταση του συλλόγου που -μέσα σε όλα- τιμωρήθηκε από την FIFA με απαγόρευση μεταγραφών για δύο μεταγραφικές περιόδους. Στο διάστημα που περιγράφεται στο άρθρο, έφυγαν από τη ζωή ο Tito Vilanova και ο Johan Cruyff. Ο οργανισμός κλονίστηκε.

2012-2014 Μια δύσκολη διετία

Με την αποχώρηση του Guardiola οι ελπίδες για συνέχιση του project που προκάλεσε νωρίτερα γενικευμένο θαυμασμό, εναποτέθηκαν στο πρόσωπο του μέχρι πρότινος στενού του συνεργάτη. Ο Tito Vilanova ανέλαβε την τεχνική ηγεσία εν μέσω ικανοποίησης από τους φιλάθλους της ομάδας. Ο Tito είχε τις ίδιες αγωνιστικές αρχές με τον Pep και απέμενε να αποδειχθούν και οι δυνατότητες του στην άμεση διαχείριση του αγωνιστικού πλάνου, όντας πλέον πρώτος προπονητής.

2008-2012 Οι μεταγραφές της Pep team

Ίσως η καλύτερη περίοδος στην ιστορία της Barcelona, τουλάχιστον σε αγωνιστικό επίπεδο. Τόσο καλή που έχει φτάσει πλέον να ανάγεται σχεδόν στη σφαίρα του μυθικού, με όσους κινδύνους παρερμηνείας των γεγονότων μπορεί να κρύβει κάτι τέτοιο. Οι blaugrana επαναπροσδιόρισαν με τον τρόπο παιχνιδιού τους -σε σημαντικό βαθμό- ορισμένες από τις σταθερές του ίδιου του αθλήματος.

2003-2008 Η περίοδος του Frank Rjikaard

Νέα σελίδα θα μπορούσε να τιτλοφορείται η περίοδος που ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2003. Μετά από 25 χρόνια υπήρξε ουσιαστική αλλαγή στη διοίκηση του συλλόγου με την εκλογή ενός νεαρού δικηγόρου, του Joan Laporta, συνεπικουρούμενου από μια σειρά εξίσου νεαρών επιχειρηματιών και όραμα τον εκσυγχρονισμό της Barcelona. Δύο εξ αυτών, οι Sandro Rosell και Josep Maria Bartomeu θα διαδέχονταν διαδοχικά τον Laporta στην προεδρία μετά το 2010. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Ούτε ορφανά του Pep, ούτε προδότες

Η Barcelona μπαίνει στο τελευταίο κρίσιμο τρίμηνο της σεζόν όντας σε θέση ισχύος κυρίως σε ότι έχει να κάνει με το πρωτάθλημα Ισπανίας. Βρίσκεται 8 βαθμούς μπροστά από την δεύτερη Atletico (και υπερτερεί σε περίπτωση ισοβαθμίας) ενώ έχει κερδίσει και στο Bernabeu την Ρεάλ Μαδρίτης την οποία θα υποδεχθεί στο Camp Nou στις αρχές Μαϊου.

1996-2003 Σε αναζήτηση ταυτότητας

Περίοδος αντιθέσεων για την Barcelona. Με σπουδαίους παίκτες που θα μείνουν στη μνήμη των ποδοσφαιρόφιλων και την εμφάνιση ορισμένων νεαρών από την ακαδημία που επρόκειτο μακροπρόθεσμα να αφήσουν εποχή. Χωρίς όμως σταθερή αγωνιστική ταυτότητα, απόρροια των πολλών αλλαγών στην άκρη του πάγκου και της έλλειψης μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.