Συγνώμη για την ενόχληση αλλά μας έχετε ζαλίσει

"Η σύγχρονη εκδοχή του προέδρου Laporta (χωρίς να παραγνωρίζω την αγάπη του για τον σύλλογο) είναι άτολμη, συμβιβασμένη και ίσως δέσμια συμμαχιών (ESL) που δεν του επιτρέπουν να κάνει αυτά για τα οποία εξελέγει. Να αλλάξει δηλαδή την δυναμική της Barça που μοιάζει δέσμια ενός παρελθόντος το οποίο οφείλει να τιμά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει μέσα από αυτό."

Αυτά έγραφα, μεταξύ άλλων, στις 9 Μαϊου, την τελευταία δηλαδή φορά που ασχολήθηκα αρθρογραφικά με το ποδοσφαιρικό τμήμα ανδρών του FC Barcelona.

Όταν τα λόγια γίνονται πράξεις

 

Η Aitana ξεκουράζεται στην Αθήνα (παιδί του πνεύματος, έκανε post από την Ακρόπολη), η τρελό-Cata είναι στην Κρήτη, η Ada Hegeberg στη Μύκονο, Miedema και Mead βρέθηκαν στη Ρόδο. Οι αγωνιστικές τους υποχρεώσεις τελείωσαν πριν λίγες ημέρες και η σεζόν 2024-25 ξεκινά για τις περισσότερες σε 2 εβδομάδες (με προκριματικά euro και Ολυμπιακούς). Επιεικώς επικίνδυνο. Η ξεκούραση επιβάλλεται.

Ωστόσο για ορισμένες κάποια άλλα ζητήματα προηγούνται. Πριν έναν μήνα η Alexia Putellas εγκαινίασε το νέο της ίδρυμα, με το πρώτο camp να ανοίγει στην Καταλωνία. Είχε πει τότε πως το project είναι ήδη χρηματοδοτημένο από την ίδια για την επόμενη δεκαετία. Είχε πει επίσης πως θα ακολουθήσει σύντομα η Κολομβία. Έναν μήνα μετά λοιπόν, εικόνες από χθες, στην Κολομβία, για το πως τα λόγια έχουν αξία όταν ακολουθούνται από τις πράξεις.

Στο γήπεδο οι απαντήσεις

Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από την τελευταία φορά που στον πάγκο της Barça κάθισε προπονητής από την Γερμανία. Καλή αρχή να έχει ο άνθρωπος (όπως λέω πάντα για όλους ανεξαιρέτως) με μία μόνο ευχή αλλά και μία προσδοκία στο όριο της απαίτησης: Να εργαστεί σε ένα σταθερό περιβάλλον (εδώ η ευχή) και να σταματήσουμε επιτέλους να ακούμε από τους προπονητές μας ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, δεν έχει οικονομικές δυνατότητες κτλ (εδώ η απαίτηση). Χιλιάδες θα ήθελαν να είναι σε αυτή τη θέση - λίγοι οι τυχεροί, όσο υψηλή κι αν είναι η πίεση. Στο γήπεδο τα υπόλοιπα. Benvingut Herr Flick

Μπήκε η χρυσόσκονη

 

Στο χθεσινό μου άρθρο για τον τελικό του Champions League γυναικών, επέλεξα ως τίτλο το «Αυτόν τον τελικό θέλεις να τον δεις». Σχεδόν ένα 24ωρο από τη διεξαγωγή του, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν κορόιδεψα κανέναν με τη χθεσινή μου προτροπή. 

Αυτόν τον τελικό, θέλεις να τον δεις

 

Από το καλοκαίρι του 2015 το τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών της Barcelona έγινε αμιγώς επαγγελματικό. Μέχρι εκείνη τη χρονιά οι ομάδες από τη Γερμανία κυριαρχούσαν στον ευρωπαϊκό χώρο. Στο Champions League γυναικών (από το 2009 με την ονομασία που το γνωρίζουμε σήμερα) οι νικήτριες προέρχονταν σχεδόν (με την εξαίρεση της Arsenal) από δύο μόνο χώρες. Τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η Lyon το είχε κερδίσει μέχρι το 2015, δύο φορές.

Η Alexia είναι η Barça

 

Αυτή η φορά, δεν ήταν σαν τις προηγούμενες. Η τελευταία ανανέωση της Alexia με την Barça πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτέμβρη του 2011 (θυμηθείτε εδώ τι έγραφα τότε), στο ξεκίνημα δηλαδή του τελευταίου (τότε) έτους του συμβολαίου της με τους blaugrana. Δεν υπήρξε φημολογία, δεν πρόλαβε ο κόσμος να νιώσει αγωνία για το αν η δις καλύτερη παίκτρια του κόσμου θα παρέμενε ή όχι στον σύλλογο της καρδιάς της. 

Η παγκόσμια Alexia

 

Η φανέλα με το νούμερο 11 στη Barcelona είναι πλέον συνυφασμένη με τις 2 χρυσές μπάλες, τα αμέτρητα γκολ, τους τίτλους και την προσωπικότητα της αρχηγού της Barca Femeni. Για την Alexia Putellas όμως, την κάτοχο της συγκεκριμένης φανέλας, αυτό που έχει περισσότερη αξία είναι το «11 γυναίκες μέσα στο γήπεδο, αμέτρητες έξω από αυτό».

Όταν μιλάει η αρχηγός

 

Καλησπέρα σε όλες και όλους. Λοιπόν, κατακτήσαμε το 9ο πρωτάθλημα Ισπανίας της ιστορίας μας, το 5ο συνεχόμενο. Και θα σας πω με λίγα λόγια, πως το κόστος για να το κερδίσουμε, ήταν υψηλό. 

Ένα από τα κυριότερα στοιχεία αυτής της ομάδας, είναι πως δεν χαρίζει απολύτως τίποτα. Δεν θεωρούμε δεδομένο τίποτα, καμία νίκη, μέχρι να λήξει ο κάθε αγώνας. 

Πιστεύω πως αυτό ακριβώς το στοιχείο, έχει σηματοδοτήσει τον νικηφόρο κύκλο των επιτυχιών μας. Και μπορώ να σας πω ότι αυτή η πορεία θα κρατήσει για αρκετά χρόνια ακόμη. 

Το κάνουμε κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση, αλλά δεν το κάνουμε μόνες μας. 

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις μας, όλο τον σύλλογο, που κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. 

Το διοικητικό συμβούλιο, τον Xavi Puig (αντιπρόεδρος τμήματος γυναικών) τον πρόεδρο (Laporta), εσάς φυσικά (τους φιλάθλους) και θέλω να κάνω ειδική μνεία στο τεχνικό μας επιτελείο με επικεφαλής τον Jona (Giraldez) που είναι προπονητής μας την τελευταία τριετία και μας χάρισε αυτόν τον νικητήριο κύκλο που βιώνουμε. 

Αλλά ξέρετε, ξέρετε ότι έχουμε ακόμη δύο…Ακόμη δύο τελικούς. Και όπως σας είπα στην αρχή, πάμε να παλέψουμε για όλα, θα δώσουμε τα πάντα. 

Σας περιμένουμε στη Σαραγόσα (τελικός κυπέλλου Ισπανίας), σας περιμένουμε στο Μπιλμπάο (τελικός Champions League) θα παλέψουμε να πάρουμε και τους 4 τίτλους για να γράψουμε ιστορία. 

Visca Barça, Visca Catalunya. 

Alexia Putellas 

Capitana del Futbol Club Barcelona

Ας γίνουμε οι χρήσιμοι δυσάρεστοι

 Πότε θα γράψεις για την ομάδα; Έγραψες κάτι για τον αγώνα; Έγραψες για το Champions League; Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσεις για το ένα, κάποια στιγμή επιβάλλεται να γράψεις για το άλλο. 

Η κανονικοποίηση του αφύσικου

 

Ένας ακόμη τελικός Champions League. Ο τέταρτος διαδοχικός, ο πέμπτος την τελευταία εξαετία. Μία ακόμη υπέρβαση από την ομάδα των θαυμάτων που τείνει να μετατρέψει το δύσκολο σε αναμενόμενο, κακομαθαίνοντας τον κόσμο της Barcelona. Υπέρβαση. Ναι. Δεν είναι εύκολο να ανατρέπεις το 1-0 του πρώτου αγώνα, κερδίζοντας μέσα στο κατάμεστο Stamford Bridge την πρωταθλήτρια Αγγλίας Chelsea με 2-0.

Η ομάδα αυτή έχει χαρακτήρα, έχει στεγανά, έχει αντισώματα που προκύπτουν σχεδόν όποτε έχει απαιτηθεί την τελευταία πενταετία. Ακόμη και όταν οι κλυδωνισμοί προκύπτουν από εσωτερικές εσφαλμένες εκτιμήσεις σε σχέση με την τακτική προσέγγιση (όπως έγινε στον αγώνα του Montjuic). Ας χαρούμε αυτή την επιτυχία όπως της αξίζει. Και μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, τα λέμε ξανά, αναλυτικά.

Ζήτημα επίγευσης

 

Η γευστική εντύπωση, ευρέως γνωστή και ως επίγευση, ορίζεται από αναδρομικές απτικές και οσφρητικές αισθήσεις στον ουρανίσκο που προκαλούνται από συνδυασμό γεύσεων. Όσο ποιοτικά κι αν είναι τα συστατικά του ροφήματος ή της τροφής, αρκεί μία μικρή λεπτομέρεια, ένα λάθος συστατικό, μία εσφαλμένη εκτίμηση, για να χαλάσει τη συνολική εμπειρία και να την κάνει δυσάρεστη ή τουλάχιστον λιγότερο ευχάριστη από όσο συνολικά θα μπορούσε να είναι. 

Τίποτα δεν είναι τυχαίο

 

Όταν η Barça προηγήθηκε απόψε, έτριβα τα μάτια μου. Κόντρα στη ροή του αγώνα, απέναντι σε ένα εξαιρετικό στήσιμο του Luis Enrique, το γρήγορο 1-0 στην πρώτη επίθεση στην εστία των Γάλλων, μετέτρεπε σε 4-2 το συνολικό σκορ, και λέω κοίτα που μπορεί να περάσουμε και μια φορά στο UCL χωρίς να είμαστε οι καλύτεροι στο γήπεδο.

Bad loser

 

Τελικός League Cup Αγγλίας. Η Arsenal κέρδισε την Chelsea στην παράταση με 1-0 σε έναν αμφίρροπο (και ωραίο) αγώνα που σημαδεύτηκε από την κατάρρευση της Frida Maanum της Arsenal. Ο αγώνας έχει τελειώσει, και με τη λήξη η Emma Hayes της Chelsea αντί χειραψίας, σπρώχνει τον Jonas Eidevall (που ναι, ξέρουμε πως κι αυτός είναι γενικά έντονος). 

Βάλτε ένα τέλος

 «Νιώθω πολύ καλά. Ο τραυματισμός μου έχει περάσει, αλλά μου τον θυμίζετε συχνά. Δουλεύω πλέον όπως όλες οι συμπαίκτριες μου. Είμαστε στα ημιτελικά του Champions League. Είναι επίτευξη στόχου, γιατί όταν το κάνεις για έκτη συνεχόμενη φορά καταδεικνύεται ο τρόπος που διαχειρίζεται αυτή η ομάδα τις απαιτήσεις και ο βαθμός της αφοσίωσης της.»

Δήλωση συνέπειας

 

Δήλωση συνέπειας και επιτυχία η 6η σερί σεζόν στις 4 του θεσμού. Απέναντι σε μία Chelsea που ελάχιστη σχέση θα έχει με την περσινή και αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό (ούτε απαραίτητα κακό). Θα εξηγήσω αναλυτικά και αρθρογραφικά προσεχώς. Επιμένω στην έλλειψη effectiveness (τα θετικά τα ξέρουμε και είναι πολλά). 

ΥΓ Αυτή η Alexia κάνει διαφορά. Και την «βλέπω» για πρώτη φορά μετά το καλοκαίρι του 2022 και τον σοβαρό τραυματισμό της. Ελπίζω να παραμείνει υγιής και να τελείωσαν και οι αγωνιστικοί πειραματισμοί σε σχέση με το που πρέπει να παίζει. Για το καλό της Barça.

Νίκη με πολλαπλές αναγνώσεις

 

H Barça femeni έκανε χθες αυτό που ο περισσότερος κόσμος περίμενε. Κέρδισε στη Νορβηγία με 2-1 την Brann στον πρώτο προημιτελικό του Champions League. 

What goes around comes around

 

Παρίσι, Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017. 

Η PSG έχει διαλύσει την Barça με 4-0 στην πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση για τη φάση των 16 του Champions League. Και την έχει πραγματικά διαλύσει… Εκείνη τη νύχτα οι blaugrana θα μπορούσαν να έχουν δεχθεί ακόμη περισσότερα γκολ. 

Μήνας ορόσημο για τη Barça femeni

 

Μήνας - ορόσημο της σεζόν με 8 αγώνες σε 24 ημέρες (μεταξύ των οποίων οι προημιτελικοί του Champions League) για τη Barça Femeni. Η διαχείριση της επιβάρυνσης πρώτο ζητούμενο για τον Giraldez. Περιμένοντας την επιστροφή παικτριών που μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο μέχρι τα τέλη του Μάη, το τελευταίο που θα ήθελε ο προπονητής των πρωταθλητριών Ισπανίας και Ευρώπης, θα ήταν έξτρα προβλήματα.

07 Μαρτίου ✈️ με Athletic Bilbao (CdR 0-3)

10 Μαρτίου ✈️ με Real Sociedad (Liga F)

14 Μαρτίου 🏟️ με Athletic Bilbao (CdR)

17 Μαρτίου 🏟️ με UDG Tenerife (Liga F)

20 Μαρτίου ✈️ με SK Brann (UWCL)

24 Μαρτίου ✈️ με Real Madrid (Liga F)

28 Μαρτίου 🏟️ με SK Brann (UWCL)

31 Μαρτίου ✈️ με Levante (Liga F)

Η Barça δεν είναι παράρτημα της Nike

 

24 χρόνια μετά τη σεζόν (1998) που η Barça φόρεσε για πρώτη φορά φανέλα της Nike, η διοίκηση των blaugrana σκέφτεται σε σοβαρή βάση να αλλάξει προμηθευτή αθλητικού υλικού. Και υπάρχουν λόγοι που οδήγησαν εδώ. 

Barça one

 

Ο σύλλογος το παλεύει… Δημιουργεί τη δική του πλατφόρμα, το Barça One, που θα εμπεριέχει πλούσιο context ντοκιμαντέρ και ιστορικών αγώνων. Ήδη πολλοί εργαζόμενοι του Barça TV που είχε νωρίτερα κλείσει, επαναπροσλήφθηκαν και δουλεύουν πάνω στο project. Οι ίδιοι εργαζόμενοι, όχι άλλοι… Βιαζόμαστε να καταδικάσουμε πριν καν δικάσουμε…

Αξιοπρέπεια πάνω από όλα

 

Πρώτο Nations League γυναικών. Δεύτερος τίτλος σε 7 μήνες για την ομάδα των ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ που πάλεψε κόντρα στην ίδια της την ομοσπονδία και τελικά θριάμβευσε, αποδεικνύοντας πως δεν απαιτούνται υπαναχωρήσεις σε αξίες και δουλικές συμπεριφορές για να έρθει η επιτυχία.

Το θαύμα των γυναικών της Ισπανίας

 

Ακούστε την εκπομπή, στο Spotify πατώντας ΕΔΩ 

The beautiful people

 

Το καλοκαίρι του 2017 η Barça ανακοίνωσε την απόκτηση της Lieke Martens. Λίγες εβδομάδες μετά, η ακραία επιθετικός κέρδισε το euro με την Εθνική Ολλανδίας και αναδείχθηκε καλύτερη παίκτρια του τουρνουά, ενώ μήνες αργότερα πήρε το βραβείο της FIFA Best player και UEFA Best player of the year. Η καλύτερη παίκτρια της Ευρώπης για το 2017, ήταν η πρώτη τόσο αστραφτερή μεταγραφή - δήλωση προθέσεων της Barça για το μέλλον του τμήματος γυναικών. 

Ένας pivote

Αν η Barça πρέπει να αισθάνεται κατήφεια, είναι γιατί δεν μπορεί να έχει έναν top class pivote και όχι γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει έναν παίκτη με το προφίλ του Mbape. Οι αριθμοί και η  εικόνα το αποδεικνύουν. 

Συγνώμη Frenkie

 

Σε μια βιομηχανία, όπως αυτή που κατέληξε να είναι το ποδόσφαιρο ανδρών, οι αμοιβές των αθλητών αποτελούν (όχι με δική τους ευθύνη) σχεδόν κοινωνική πρόκληση. Όχι άδικα, αλλά όλα είναι ζήτημα προσφοράς και ζήτησης. Πουλάει, οπότε κοστίζει. Όσο κι αν ενοχλεί. 

Bella magica Roma

 

Φτάσαμε αισίως για ακόμη μία σεζόν στα προημιτελικά του UWCL, και αφορμής δοθείσης (της σημερινής κλήρωσης), η κουβέντα θα μπορούσε να αφορά στα ζευγάρια που προέκυψαν. Ναι ok, σε ένα νορμάλ account, ίσως. Εδώ, αυτό που σήμερα θα διαβάσετε είναι για τη μεγάλη άτυχη της φετινής σεζόν, το μεγάλο what if και τελικά για μια ομάδα που ήταν τόσο απολαυστική οπότε η απουσία της από την οκτάδα είναι περισσότερο δικό μας πρόβλημα παρά δικό της. 

Dragoni is the name

 

Η Alexia χθες έκλεισε τα 30. Και έχει να δώσει ακόμη πολλά στο ποδόσφαιρο. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την εξέλιξη της, πολύ πριν τις χρυσές μπάλες, όταν έβλεπες πως όλο το potential ήταν εκεί, αλλά χρειαζόταν και τις κατάλληλες συνθήκες για να ανθίσει και να εξελιχθεί σε αυτό που θαυμάζουμε τώρα. 

Χθες επίσης, μου επιβεβαιώθηκε μια αίσθηση που είχα εδώ και καιρό, για μία κοπέλα που είναι στη Barça και μου θυμίζει σε τόσα πολλά την Ale… Από τον τρόπο που κινείται στο γήπεδο μέχρι και τις μικρές λεπτομέρειες. 

Η Giulia Dragoni λοιπόν, είναι η διάδοχος… 

Όταν έρθει εκείνη η ώρα φυσικά (εύχομαι να αργήσει). Πρώτοι, εδώ.

Συγκρατημένη οργή

Friendly reminder πως η 2x Ballon d’ Or capitana της Barça είναι αυτή τη στιγμή free agent, με τις μισές top ομάδες της Ευρώπης (και όχι μόνο) να της έχουν καταθέσει πρόταση, και την ίδια να έχει παγώσει τα πάντα, θέλοντας να δει τις προθέσεις του συλλόγου για το τμήμα, την ώρα που οι blaugrana της δίνουν (τελικά) ένα take it or leave it συμβόλαιο. Mία συμφωνία που αν επικυρωθεί, θα υπάρχει μόνο μία πλευρά που θα έχει δουλέψει γι’ αυτό. Και αυτή δεν είναι η πλευρά της Barça. Σημείο καμπής στην προσωπική μου αλληλεπίδραση με το αγαπημένο μου FC Barcelona η κατάληξη αυτής της ιστορίας.

Πως να μιλήσεις αν αισθάνεσαι πως έχεις συμπράξει

 

Γράφω 20 χρόνια για τη La Liga, και ζήτημα να έχω αναφερθεί 10 φορές στα αμελώς επιμελημένα διαιτητικά ανδραγαθήματα της διοργανώτριας, με σταθερή στόχευση και κατεύθυνση υποβοήθησης προς μία πάντα ομάδα.

Και φτάσαμε στην εποχή που αυτή η ίδια ομάδα πετάει τόνους λάσπης μέσω των ΜΜΕ (μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων σχετίζονται μαζί της ή και έχουν οικονομική εξάρτηση) στη Barça.

Η χαρά του κιτρινισμού που φυσικά δεν χρειάζεται όταν τρώει φάπες από την πραγματικότητα, όπως έγινε σήμερα με την απόφαση της εισαγγελίας διαφθοράς που αθωώνει το FCB, να ανακαλέσει ποτέ για τα τέρατα που διακινεί. Θάβει απλά το ζήτημα στην άμμο και όλα καλά. Έτσι κι αλλιώς η δουλειά έχει γίνει…

Εκτός αν έχει τύχει να δεις καμία δεκαριά αγώνες (αρκούν) της La Liga την τελευταία τριανταετία, οπότε καταλαβαίνεις πως κάτι εδώ δεν κολλάει.

Το πόσο απωθητική είναι η προσέγγιση της Μαδρίτης στα πράγματα είναι υποκειμενική μου γνώμη (που βασίζεται βέβαια σε στοιχεία) και είναι η μία πλευρά του νομίσματος: Ή το σιχαίνεσαι ή το ακολουθείς ως all time classic πρόβατο και βρίσκεις επαρκείς για τον μέσο όρο δικαιολογίες.

Αλλά το να συμπράττει η Barça που έχει ξεσκιστεί παντοιοτρόπως από αυτές τις τακτικές, σε οτιδήποτε (πχ ESL) με αυτό το λευκό καστιγιάνικο έκτρωμα, με ξεπερνά εντελώς.

Να περιμένεις σιωπηλά τόσο καιρό την απόφαση, για να βγεις και να τους φτύσεις κατάμουτρα και να συνειδητοποιείς τελικά πως το σάλιο σου κινδυνεύει να γυρίσει πάνω σου.

Τελικά μάλλον με ξεπερνούν και οι εποχές.

Το δομικό σύμβολο

 

Υπάρχουν αποχωρήσεις που χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη εποχή. Μία τέτοια είναι το σημερινό αντίο της Sandra Paños.

Στη φωτογραφία (που ανέβασε η ίδια) με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της, αναγνωρίζεται εύκολα η καλύτερη τερματοφύλακας στην ιστορία της Barça, που ήταν κάτω από τα δοκάρια της σε 2 νικηφόρους τελικούς CL.

No harm done

 

Asisat Oshoala.

162 συμμετοχές και 117 γκολ από τον Γενάρη του 2019 με τη Barça. Αριθμοί εντυπωσιακοί, για μία ωραία περσόνα, μία παίκτρια χωρίς κανένα στοιχείο βεντετισμού, κορυφαία Αφρικανή ποδοσφαιρίστρια για συνεχόμενες χρονιές, ένα φορ περιοχής με θαυμαστή σωματοδομή και ακόμη σε σούπερ ηλικία.

Μία παίκτρια όμως που στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν το σημείο αναφοράς αυτής της ομάδας, δεν υπήρξε starter σε όλο αυτό το διάστημα και σε όλα τα μεγάλα ραντεβού απλά she didn’t deliver.

Αν δεις τους αριθμούς, η Barça χάνει μία επιθετικό που έχει το γκολ στο τσεπάκι της. Αν δεις την μεγάλη εικόνα όμως, δεν χάνει τίποτα σε ουσία.

Θα λείψει η ωραία αύρα της, θα θυμόμαστε ορισμένα σπουδαία γκολ, κανένα όμως σε κάποιον αγώνα που να έκρινε κάτι. Και υπήρχαν πολλοί στο διάστημα της παρουσίας της στη Βαρκελώνη.

Πολλά «ευχαριστώ» λοιπόν στη μεγάλη Asi, αλλά no harm done.

Το (δεύτερο) αντίο του Xavi

"Πρόεδρε θέλω να μιλήσουμε". Ο Xavi κάλεσε τον Laporta στο κινητό του, μετά τη λήξη του αγώνα με τη Villarreal. Το είχε αποφασίσει. Το καλοκαίρι φεύγει από την Barcelona. Πριν πάει στην αίθουσα Τύπου επιχείρησε να προλάβει τους παίκτες του στα αποδυτήρια για να τους το ανακοινώσει ο ίδιος. Δεν ήθελε να το ακούσουν από τα media. Δεν πρόλαβε κανέναν όμως. Είχε περάσει μία ώρα και είχαν φύγει όλοι από το γήπεδο.

Ένα κείμενο αγανάκτησης

 

«Με έχετε ρωτήσει αν θα ήθελα να γίνω ο Alex Ferguson της Barça. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει περίπτωση Alex Ferguson σε αυτόν τον σύλλογο. Είναι αδύνατο. Δεν θα το επιτρέψετε. Μας σκοτώνετε κάθε μέρα με την κριτική»

Αυτό είπε ο Xavi, την ώρα που ανακοίνωνε πως το καλοκαίρι αποφάσισε να αποχωρήσει. ΤΕΡΑΣΤΙΑ αλήθεια από τον θρύλο της Barcelona η οποία διαχρονικά έχει έναν εκπληκτικό τρόπο να τρώει τα παιδιά της.